Stephan's Verhaal

En ja, van zodra dat alarm afging kreeg mijn New Yorkse ‘peter’ Why? een berichtje van Stephan: een foto met daarop geluk in zijn mooiste vorm. Ook al maakt geld niet gelukkig, als je even volgt begrijp je waarom Stephan zich zo gelukkig voelde met die cheque in zijn handen.

Voor zijn moeder is Stephan een van de grootste teleurstellingen uit haar leven. Stephan was nochtans de grootste en enige belofte van het gezin: zijn twee oudere broers belandden al vrij snel achter de tralies en Stephan was zelfs beter af wanneer zij er niet waren. Want tijdens zijn studies aan het conservatorium - Stephan is drummer - begon een van de twee broers zich mateloos te storen aan het grote ‘talent’ van zijn broer. Na maanden van afpersen en misbruik brak Stephan uiteindelijk toch en werd hij een ‘dropout’ kid. Hij brak het hart van zijn moeder en sloot vele deuren achter hem. En, want zo werkt dat hier in de VS, hij bleef zitten met een hoop schulden.

Zo’n hoop, dat hij nu nog steeds bij zijn moeder woont, probeert bij te dragen in de schulden en bouwt aan wat hij als zijn toekomst ziet. Die toekomst bouwt hij nu al een aantal jaar in Urban Art Beat: sinds 2009 geeft hij, op vrijwillige basis drumles aan innercity kids. Om rond te komen neemt hij baantjes als afwasser, fruitperser, hotdogverkoper,…

Dit jaar komt dan eindelijk een eerste beloning: hij krijgt een programma toegewezen waarvoor hij betaald zal worden. Van januari tot april werkt hij zich uit de naad voor die eerste cheque, verdient door zijn passie voor muziek. Maar de cheque komt niet…

Eind juni komt er dan een nieuwe kans: een zomerprogramma met een grant van 7000 dollar. Dat is lekker wat. Maar na de eerste vergadering blijkt dat daarvan slechts 1050 dollar naar de artiesten zal gaan (gedeeld door zes lesuren is dat 175 dollar voor een volledig zomerprogramma). Voor Stephan is dat onmogelijk te combineren met zijn andere jobs (hij moet er dus eentje opzeggen), gezien hij inclusief verplaatsing toch al snel twee halve dagen kwijt is per week. Dus besluit Stephan om eruit te stappen. Tegen zijn zin. Omdat hij nog steeds het respect zoekt dat hij verdient.

Maar dan, alsof er echt een divine timing (iets wat ze hier vaak gebruiken)bestaat, krijgt hij, op het moment dat wij de kids ons programma voorstellen en hij thuis zit te balen, zijn eerste cheque.

Dan maakt geld gelukkig. Hij voelt het respect dat hij verdient door de beloning. Eindelijk kan hij zijn moeder tonen dat hij wel degelijk iets opbouwt. Zijn passie deelt met kinderen en jongeren, muziek aanleert, bijleert, creëert. Kortom: dat hij als muzikant zijn publiek bekoort en daarvoor beloont wordt.

The goal of art is not to make money, it is to make your soul grow. Maar na drie jaar groeien had Stephan’s ziel even wat ademruimte (lees dollars) nodig. En dat begrijp ik best.

Peter