De hel die zwaar zieke patiënten in Gaza moeten doorstaan

Volgens een recent rapport van de Wereldgezondheidssituatie maakt Israël zich schuldig aan zware schendingen van het fundamentele recht op gezondheidszorg van zwaar zieke Palestijnse patiënten uit de Gazastrook. Ze ondergaan een lijdensweg en moeten een administratief labyrint doorstaan. Zij hebben nochtans dringende medische zorg nodig. Het rapport beschrijft de lijdensweg van 32 patiënten, waarvan 5 in detail: stuk voor stuk tragedies die hadden moeten worden vermeden. Eén van hen is Mona.

Mona heeft kanker en moet een behandeling ondergaan die in Gaza niet voorhanden is. Mona start de procedure van ‘verwijzing voor behandeling in het buitenland’. Pas twee maanden later krijgt Mona het document en vertrekt ze voor de eerste keer voor behandeling naar Egypte eind augustus 2005. In november is ze klaar voor de operatie. Dokters beslissen dat Mona een nieuwe operatie moet krijgen na 6 maanden.

Begin januari 2006 keert Mona terug naar Gaza. Daar gaat ze naar het Shifa-ziekenhuis, maar één van de geneesmiddelen is niet voorhanden. Ondertussen heeft Mona herhaaldelijk zware koortsaanvallen. Inmiddels heeft Hamas de verkiezingen gewonnen en hebben de donorlanden hun hulp aan de Palestijnse Autoriteit opgeschort. Israël stopt met het uitbetalen van de belastinginkomsten van de Palestijnse Autoriteit. Geneesmiddelen worden nog schaarser.

Mona gaat voor de tweede keer naar Egypte in april 2006 voor diagnostische tests, die uitwijzen dat ze een levertumor heeft.  In augustus 2006 keert Mona terug naar Gaza voor een nieuwe behandelingsronde in het Shifa-ziekenhuis. Het ontbrekende geneesmiddel is nog steeds niet voorhanden. Daarom vraagt Mona een nieuw verwijzingsdocument aan en keert ze voor de derde keer terug naar Egypte in september 2006, waar ze behandeling ondergaat. Eind december 2006 keert ze terug naar Gaza om eindejaar met familie door te brengen. Ze keert voor de vierde keer terug naar Egypte in januari 2007.

Na een aantal maanden krijgt ze bericht dat het geneesmiddel voorhanden is in Gaza. Op 9 mei 2007 keert ze terug naar Gaza. Wanneer ze in Shifa-ziekenhuis aankomt, is het geneesmiddel echter alweer uitgeput. In juni 2007 vraagt ze daarom een nieuw verwijzingsdocument aan. Op 11 juni vertrekt ze naar het ziekenhuis om het document af te halen. Ze moet echter terug naar huis keren omwille van het geweld in de straten van Gaza. Het is de tijd van de zware gevechten tussen Hamas en Fatah in de zomer van 2007. Op 17 juni ontvangt ze dan toch het verwijzingsdocument, maar ze kan de Gazastrook niet uit: Israël heeft de grensovergang tussen de Gazastrook en Egypte (Rafah-overgang) volledig afgesloten nadat Hamas aan de macht is gekomen. Mona’s toestand gaat zienderogen achteruit.

Het Palestijnse ministerie van Gezondheid verwijst patiënten voortaan naar Israëlische ziekenhuizen. In juli 2007 krijgt Mona een verwijzingsdocument voor een Israëlisch ziekenhuis, maar ze moet nu ook een toegangsbewijs aanvragen om Israël binnen te kunnen. Dat ontvangt ze na twee weken wachten. Mona gaat eind juli 2007 voor de eerste keer naar het Israëlische ziekenhuis. Sinds 9 mei 2007 heeft zij geen enkele behandeling meer ondergaan, omwille van de onbeschikbaarheid van geneesmiddelen, de vertragingen in het afleveren van het verwijzingsdocument, interne Palestijnse gevechten in Gaza, de sluiting van de Rafah-grensovergang naar Egypte, vertraging in het afleveren van een toegangsbewijs tot Israël. Gevolg: in het Israëlische ziekenhuis zien dokters dat de tumor is uitgezaaid.

Na een behandeling van twee weken keert ze terug naar Gaza met een nieuwe afspraak in het Israëlische ziekenhuis na nog eens twee weken. Op 10 augustus 2007 vraagt Mona een nieuw toegangsbewijs aan om Israël binnen te kunnen. Haar aanvraag bleef een maand in behandeling, hoewel een opvolging van de behandeling in het Israëlische ziekenhuis cruciaal is. Gedurende die maand verslechtert Mona’s toestand aanzienlijk en wordt ze opgenomen in het Shifa-ziekenhuis in Gaza. Ze krijgt een nieuwe afspraak in het Israëlische ziekenhuis en deze keer krijgt ze wel direct een toegangsbewijs. Mona gaat op 10 september 2007 voor de tweede keer naar het Israëlische ziekenhuis. Wegens een herhaaldelijke onderbreking van de behandeling is de tumor nog verder uitgezaaid.

Twee weken later keert ze terug naar Gaza. De dag daarna vraagt Mona een nieuw toegangsbewijs tot Israël aan, omdat ze binnen twee weken alweer een afspraak heeft in het Israëlische ziekenhuis. Op 12 oktober 2007 krijgt ze het toegangsbewijs en ondergaat ze voor de derde keer behandeling in het Israëlische ziekenhuis. De tumor is uitgezaaid naar haar rechterbeen. Mona kan niet meer lopen. Bij terugkeer naar Gaza wordt ze onmiddellijk opgenomen in het Shifa-ziekenhuis. Het gaat nu erg slecht met haar. Begin november vraagt ze opnieuw een toegangsbewijs tot Israël aan. Maar, de gezondheidscoördinator van het Palestijnse Ministerie van Gezondheid werd vervangen door een nieuwe persoon, waarmee Israël weigert samen te werken. Gevolg: Israël annuleert alle aanvragen voor een toegangsbewijs. Pas 4 dagen later begon Israël dan toch de samenwerking met de nieuwe gezondheidscoördinator.

Mona vraagt opnieuw een toegangsbewijs aan, deze keer met een brief van het Shifa-ziekenhuis die wijst op de uiterste dringendheid. Toch wordt haar aanvraag geweigerd! Ze moet eerste een nieuwe afspraak maken met het Israëlische ziekenhuis en dan opnieuw een toegangsbewijs aanvragen. Dat doet ze, maar het antwoord van de Israëlische autoriteiten laat op zich wachten. Uiteindelijk krijgt ze het toegangsbewijs.

Op 22 november 2007 gaat Mona naar het Israëlische ziekenhuis voor een vierde keer. Ze ondergaat de dringende behandeling die ze twee weken eerder had moeten krijgen. Het kan echter niet meer baten. Mona overlijdt op 24 november 2007. Ze was amper 34 jaar jong.

Dit artikel schreef ik voor de maandelijkse nieuwsbrief ‘Mensenrechten in Israël en Palestina’ van Amnesty International Vlaanderen.

Meer info

 

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.