Stop wapenleveringen aan Israël en Palestijnse gewapende groepen

Deze twee leveringen hadden Ashdod in Israël moeten bereiken via  Astakos in Griekenland, maar werden uitgesteld na druk van Amnesty International USA op de US Military Sealift Command. De documenten tonen dat deze leveringen witte fosfor bevatten, een chemisch wapen dat nooit mag worden gebruikt in dichtbevolkte gebieden als Gaza, omdat het zware brandwonden veroorzaakt. Amnesty blijft druk zetten op de regering van de Verenigde Staten opdat deze niet zou doorgaan met wapenleveringen aan Israël. Maar ook de Griekse overheid en andere overheden mogen hun havens niet laten gebruiken voor zulke doeleinden.

Exportcijfers tonen aan dat naast de Verenigde Staten ook een groot aantal lidstaten van de Europese Unie wapens hebben geëxporteerd naar Israël. Belangrijke exporteurs van wapens naar Israël sinds 2001 zijn de Verenigde Staten, Canada, Australië, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Spanje, Slowakije, Slovenië, Tsjechië, Roemenië, Hongarije, Servië, Bosnië-Herzegovina en ook België. Amnesty International vraagt de internationale gemeenschap onmiddellijk een allesomvattend wapenembargo in te stellen tegen Israël, Hamas en Palestijnse gewapende groeperingen.

Dat embargo moet van kracht blijven totdat er effectieve mechanismen bestaan om te verzekeren dat wapens, munitie en ander militair materieel niet meer gebruikt zullen worden om ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht te begaan en totdat er een grondig, onafhankelijk onderzoek is ingesteld naar die schendingen tijdens de recente crisis in Gaza en het zuiden van Israël. Rekenschap moet afgelegd worden en personen die verantwoordelijk geacht worden, moeten voor het gerecht gebracht worden en een eerlijk proces krijgen. Zowel het Israëlische leger als Palestijnse gewapende groepen maakten zich schuldig aan zware schendingen van het internationaal humanitair recht.

Amnesty International is diep bezorgd dat de Israëlische strijdkrachten wapens en ander militair materieel dat aan Israël werd geleverd, gebruiken om willekeurige of disproportionele aanvallen en directe aanvallen op burgers en civiele infrastructuur uit te voeren. Amnesty is eveneens bezorgd dat materiaal voor raketten is geleverd aan Palestijnse gewapende groeperingen, die deze raketten hebben afgevuurd op het zuiden van Israël. Dergelijke raketaanvallen zijn eveneens willekeurig omdat ze geen onderscheid maken tussen burgers en Israëlische strijdkrachten.

De VN-veiligheidsraad riep in resolutie 1860 van 8 januari 2009 de lidstaten op “de inspanningen op te voeren om regelingen te treffen en garanties te voorzien om de illegale handel in wapens en munitie in Gaza tegen te gaan.” Volgens de ‘Richtlijnen van de Verenigde Naties voor de Internationale Handel in Wapens’ van 1996 moet de term “illegale handel in wapens” begrepen worden als de internationale handel in conventionele wapens die in strijd is met nationaal of internationaal recht. Alle staten hebben de verantwoordelijkheid om internationale wapenhandel te verbieden als met die wapens zware schendingen van het internationaal humanitair recht en de mensenrechten worden begaan. Die verantwoordelijkheid komt voort uit de verplichting niet deel te nemen aan schendingen begaan door andere staten. Deze verplichting is deel geworden van het zogenaamde gewoonterecht, dat bindend is voor alle staten. Ook vanuit België worden wapens en militair materieel geëxporteerd naar Israël.

De wapens die Israël gebruikte, hebben dood en vernieling gezaaid, maar blijven vandaag nog slachtoffers maken. Een onderzoeksteam van Amnesty International dat een paar uur voor het staakt-het-vuren toegang kreeg tot het gebied vond restanten van nog brandende witte fosfor her en der verspreid in dichtbevolkte wijken van Gazastad. Als witte fosfor op je huid landt, blijft het door merg en been doorbranden tot het niet meer in contact is met zuurstof. Het Israëlische leger dropte bommen met dat chemische goedje in dichtbevolkte gebieden. Dat is een oorlogsmisdaad. De Conventies van Genève en hun toegevoegde protocollen verbieden dit soort militaire acties.

Dokters in het Shifa ziekenhuis in Gazastad vertelden Amnesty International: “Het eerste dat we merkten waren oranjekleurige brandwonden. Zulke brandwonden hadden we nog nooit gezien. De wonden werden dieper en na een paar uur kwam er rook uit. Zo trachtten we een kind van 3 jaar te behandelen. Na drie uur kwam er rook uit zijn hoofdwonde. Dokters uit Egypte en Noorwegen vertelden ons later dat dit witte fosfor is. De wonde geneest niet, maar de fosfor blijft in het lichaam en gaat door met branden van binnen uit.” Het Amnesty onderzoeksteam vindt overal, in de straten, op speelplaatsen van scholen, in ziekenhuizen, in huizen, resten van massieve bombardementen. Dokters kregen ook andere vreemde verwondingen te zien, die bewijzen opleveren van het gebruik van nieuwe wapens.

Het Israëlische leger vuurde ‘flechettes’ af op dichtbevolkte gebieden. Flechettes zijn kleine, scherpe pijltjes, ongeveer 2,5 cm lang, die gewoonlijk met volle kracht worden afgevuurd door tanks in hulzen die 5000 tot 7000 pijltjes bevatten. Wanneer die pijltjes een persoon raken, penetreren ze diep in het lichaam en zetten ze zich vast in de beenderen. Er zijn ook bewijzen van een ander nieuw wapen dat een groot aantal kleine balletjes lijkt te doen ontploffen die staal bevatten. Amnesty heeft de Israëlische regering opgeroepen om bekend te maken welke wapens het leger heeft gebruikt, zodat dokters weten hoe ze de verwondingen het best behandelen.

* Dit artikel schreef ik voor de maandelijkse nieuwsbrief ‘Mensenrechten in Israël en Palestina’ van Amnesty International Vlaanderen. Dit stuk werd mede geschreven door Thijs Buelens, lid van het Amnesty Landenteam Israël/Palestina.
* Onderzoeksteam van Amnesty International blogt vanuit Gaza en tracht stap voor stap de schokkende gebeurtenissen te reconstrueren