Een geanimeerd verkiezingsdebat in Iran

Gisteren viel het leven in Teheran even stil. Iedereen zat aan de televisie gekluisterd om het tweedeverkiezingsdebat te volgen. Ondanks de beperkte democratische inspraak is er toch veel aandacht voor de verkiezingsdebatten.

Het vorige debat was een groot fiasco. De makers van het programma hadden toen gekozen voor een soort quiz format. Er was bijvoorbeeld een ronde waarbij de kandidaten enkel met ja of nee mochten antwoorden, een andere ronde kregen ze multiple-choice vragen voorgeschoteld. In nog een ronde kregen de kandidaten prentjes te zien en moesten op basis daarvan een mening vertolken. Onder de afbeeldingen waren onder meer een klok, een moskee, een cargo schip en een operatiekamer met dokter en patiënt. Veel kandidaten protesteerden tijdens de show al tegen de ridicule gang van zaken en weigerden op den duur nog op vragen van de presentator te antwoorden. In Teheran ging de grap de ronde dat in het tweede debat de kandidaten pictionary zouden gaan spelen tegen elkaar.

Geanimeerd debat

De makers van het programma namen de massale kritiek ter harte en deze keer leek het al meer op een echt debat. Elke kandidaat kreeg 4 minuten de tijd om zijn standpunt uiteen te zetten, waarop de andere kandidaten 2 minuten de tijd kregen om kritiek te uiten. Daarop mocht de kandidaat dan weer reageren. Dit ging zo 4 uur lang door. Al bij al nog een best geanimeerd en interessant debat. Het is hier hoe dan ook toch veel te warm buiten dus 4 uur binnenzitten in de airco samen met bevriende Iraniërs is aangenaam tijdverdrijf. De Iraanse televisiezender press.tv zond het debat live uit op televisie en internet met simultaan vertaling naar het Engels dus ik kon relatief goed volgen.  Niet alle kandidaten waren van even hoog niveau, of leken überhaupt een mening te hebben. Bijvoorbeeld Mohammed Gharazi, die elke spreektijd die hij kreeg besteedde aan het kurkdroog uitleggen van de Iraanse geschiedenis, tot hilariteit en/of misprijzen van mijn Iraanse vrienden.

Andere kandidaten kwamen wel heel scherp uit de hoek. Zo laten de “hervormingsgezinde” kandidaten, Mohammed Reza Aref en Hassan Rouhani, steeds luider van zich horen. Aref bijvoorbeeld verzette zich tegen de repressie op universiteiten en nam het op voor studenten en academisch personeel. Hij klaagde aan dat ze geïntimideerd worden als ze naar buitenlandse conferenties willen gaan en beperkt worden in hun academische vrijheid. Rouhani viel hem bij en zei dat dit de voornaamste reden is van de Iraanse braindrain. Aref zei verder ook dat de censuur op televisie en internet opgeheven moet worden. Het is duidelijk dat Aref en Rouhani zich steeds meer zijn gaan profileren als progressieve en reformistische kandidaten, om jongeren en oppositieleden alsnog te motiveren voor hen te gaan stemmen. Veel jonge Iraniërs vertellen mij echter dat het in hun ogen toch nauwelijks uitmaakt; dat elke poging van een president tot meer openheid hoe dan ook keihard onderdrukt zal worden door Khamenei en het conservatieve establishment.

Strijd tegen satellietschotels

Er werd ook gelachen met de verbale kwaliteiten van Saeed Jalili, hoewel die nuance voor mij in de vertaling verloren ging. Blijkbaar is hij geen sterke debater. De inhoud van zijn argumenten waren echter opnieuw hetzelfde liedje dat we eerder al van Khamenei te horen kregen. Hij kondigde aan de strijd te willen aangaan tegen de satellietschotels die zowat elk Iraans gezin en hotel/hostel lijkt te bezitten. Deze schotels zijn de band tussen het land en zijn diaspora, alsook met de rest van de wereld. Vanuit de VS en Groot-Brittannië zijn er talloze zenders die in het Farsi uitzenden. Zo is er bijvoorbeeld BBC Persian, maar er zijn ook pure entertainmentkanalen. Via deze worden volgens Jalili allerlei leugens verspreid over de Islamitische Republiek en worden de “familiale waarden gecorrumpeerd”. Ik kan bevestigen dat de videoclips van de Iraanse popsterren gevestigd in bijvoorbeeld Los Angeles qua blote huid en suggestieve danspasjes voor niets of niemand moeten onderdoen. Natuurlijk heeft Jalili gelijk dat hij deze zenders moet vrezen, ze tonen de Iraniërs dat een ander leven en andere samenleving mogelijk zijn.

Tijdens en na afloop van het debat is nog meer duidelijk geworden dat in deze race enkel de volgende kandidaten er toe doen: hervormers Rouhani en Araf, hardliner Jalili en de burgemeester van Teheran, Mohammed Baqer Qalibaf. Het volgende en laatste verkiezingsdebat is gepland op vrijdag.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.