Kinderen achter tralies.

Israël heeft een onmenselijke gevangenissyteem voor de Palestijnen. Ook voor kinderen en jongeren. De Israeli noemen hen “gevaarlijke teroristen” en schuiven hen bekentenissen in de schoenen. In Vlaanderen verwijst men de laatste tijd terecht naar het psychische trauma voor “kinderen zonder papieren” in de gesloten centra. Palestijnse kinderen krijgen in de Israelische rechtssysteem een nog zwaarder trauma.

Ik fotografeerde op straat een kleine jongen met een speelgoedpistool. Wie in Vlaanderen zo een jongetje zie, denkt zelden aan een echt geweldadige toekomst. In Palestina is die associatie wel snel gemaakt. De jongeren leven in een wereld waar ze dagelijks geconfronteerd worden met geweld en agressieve machtsverhoudingen.


Gewelddadige arrestaties.


Ik beschreef in een vorige brief al het verhaal van Addameer over de gevangenissen. Gisteren kreeg ik een mail over de opsluiting van kinderen. Alweer schrijnende verhalen over de schending van internationale rechtsregels. Ik citeer hier de “getuigenis” van 3 jongeren.


3 Getuigenissen.


“Israelische soldaten arresteerden mij. Ze stampten mij en smeten me in de jeep. Ik kreeg een blinddoek en handboeien aan. Tijdens de transfert bleven ze me slaan. Ook na de aankomst. Een soldaat sloeg me op mijn rug terwijl hij vragen stelde. Als ik niet antwoordde, sloeg hij in mijn gezicht. Een half uur lang. Dan werd ik overgebracht naar een gevangenis, waar ik weer een uur werd ondervraagd. Ze toonden me foto’s van iemand die stenen en verf gooide.
‘s Avonds brachten ze me naar een kazerne. Ik verbleef heel de nacht in open lucht. Ik kon niet slapen, want elke soldaat die langskwam, sloeg me.
Ze ondervroegen me in het Hebreeuws en een soldaat vertaalde. Ik tekende papieren die ik niet begreep. Ze zegden dat de papieren een bekentenis waren.
De volgende dag brachten ze me over naar de gevangenis. We waren met 24 gevangenen in 1 tent, kinderen en volwassenen.” (15 jaar) 


“Ik werd bij een checkpoint opgepakt door het israelische leger. Ze voerden me naar een nederzetting en sloegen mij terwijl ik geblinddoekt was. Daarna werd ik overgebracht naar een ondervragingscentrum. Ik kreeg slagen en moest 10 uur in een moeilijke houding in de kou staan. Ik moest Hebreeuwse papieren ondertekenen. Toen ik weigerde, sloeg iemand me met mijn hoofd tegen de tafel.” (16 jaar). 


“Ik werd door het Israëlische leger gearresteerd nabij het graf van Rachel. Ze beweerden dat ik stenen en Molotov-coctails gegooid had en sloegen me hard. Ze deden mijn broek uit en vernederden mij sexueel. Ze brachten ze mij eerst naar een checkpoint, dan naar elders. Ze namen foto’s en onderzochen mij medisch omdat ik bij de arrestatie gewond geraakte aan mijn schouder. Ik werd ondervraagd over het gooien van stenen en Molotov-cocktails. Tijdens de ondervraging kreeg ik slagen en sloegen ze mijn hoofd tegen de muur. Ik vroeg om mijn familie, maar ze weigerden. De ondervraging duurde tot middernacht. Daarna lieten ze mij papieren tekenen. Ik verstond niet wat ik ondertekende.” (leeftijd onbekend)


Schendingen van internationale rechtsprincipes.


Ook de andere getuigenissen vertellen over geweldadige arrestaties, pijnlijk transport, langdurge ondervragingen met slagen en verwondingen, zonder juridische bijstand, slechte verblijfsomstandigheden, … Allemaal arrestanten jonger dan 18.
Zij werden bijeengeschreven door de Palestijse sectie van “Defence for Children International”. (http://www.dci-pal.org/) Ik kopieerde ook 3 affiches van hun website.


Sinds 2000 zijn meer dan 2.500 kinderen gearresteerd. Ze vallen allemaal onder het militaire rechtssysteem. Ze zijn schuldig van bij hun arrestatie. Ze moeten papieren ondertekenen die ze zelf niet begrijpen. Ze mogen lange tijd geen familie of advocaat zien.


DCI is een van de vele verenigingen die opkomen tegen het onrecht. Ondertussen haalt Israël de internationale pers om hun goedheid dat ze 250 mensen vrijlaten.


Het roept cynische reacties in me op. Ook vluchten lost de problemen niet op. In Lybanon worden vluchtelingenkampen aangevallen. Zelfs in Vlaanderen worden “kinderen zonder papieren” opgesloten. Onze detentiecentra zijn minder hard dan de Isaelische, maar ze bewijzen dat een oplossing in Palestina zelf een betere oplossing zou zijn.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.