Scheiding van kerk en staat in India

Als je in India solliciteert voor een baan of je wil je kind inschrijven in een school, wordt er steeds van je gevraagd om ook je geloofsovertuiging aan te geven. Zo goed als iedereen vult dit waarheidsgetrouw in.  

  • Ilse Oliviers Daklozen in Calcutta Ilse Oliviers
  • Ilse Oliviers Straatjongen in Calcutta Ilse Oliviers
  • Ilse Oliviers Disha institute voor vrouwen en kinderen - Pune Ilse Oliviers
  • Ilse Oliviers Klaar voor public school - Pune Ilse Oliviers

0.2% echter van de populatie (wat overeenkomt met 2.860.000 inwoners) weigert hieraan mee te werken. 10% van deze groep komt uit Maharasthra.  Deze staat is een van ’s lands meest geindustrialiseerde zones en heeft zo een groot aantal immigranten maar ook wezen en daklozen.

Vele werkgevers hier selecteren hier op basis van geloof of kaste en daarom weigeren velen hun geloof vrij te geven uit vrees geen baan te kunnen krijgen of hun baan kwijt te spelen.

Straatkinderen weigeren om persoonlijke details, waaronder ook hun geloof of afkomst, vrij te geven aan straatwerkers uit vrees zo herenigd te worden met de familie waar ze van vluchtten.

Met de aanstelling van eerste minister Narendra Modi in 2014 is het hindoeïsme in India opnieuw aan een opmars bezig. Officiële gegevens zijn niet voorhanden maar er duiken meer en meer geruchten op dat moslims en christenen premies aangeboden krijgen om zich – althans voor de statistieken – te bekeren tot het hindoeïsme.

Hindoes zijn vegetariërs en de koe is heilig. Verscheidene staten bannen dan ook rundsvlees of worden volledig vegetarisch, anderen bannen alcohol en beperken alsmaar meer de invoer van buitenlandse goederen.

Vegetarische voeding in India betekent ook het volledig bannen van eieren in je voeding.  Eieren echter kunnen een grote bron van proteïnen betekenen voor de zovele ondervoede kinderen. Zo is er hier een echte ‘eieroorlog’ ontstaan tussen de voorstanders en tegenstanders van het geven van eieren tijdens de gratis lunch die openbare scholen aanbieden aan de scholieren.

Alles is begonnen wanneer Shivraj Chouhan, de eerste minister van de staat Madhya Pradesh het voorstel afketste om eieren aan te bieden in de zogenaamde anganwadis, de kinderdagverblijven die door de overheid worden gerund. Sachin Jain, een lokale activist, meldt dat de kinderen die hier komen, vaak tekenen van ondervoeding vertonen. Het idee achter zijn voorstel was om het proteïnetekort van de kinderen aan te vullen met eieren.

Eieren zijn makkelijk lokaal te produceren en veel eenvoudiger te bewaren of te vervoeren dan bijvoorbeeld melk.

Shivraj Chouhan, een overtuigde Jain (Jainism = hindoe-beweging waar ook geen enkele wortelgroente mag gegeten worden – als je dit eet, verniel je de plant - dus enkel groenten en fruit waarbij de plant overleeft, mogen geconsumeerd worden) en lid van een hoge kaste, houdt voet bij stuk en meldt dat zolang hij aan de macht is, er geen eieren zullen verdeeld worden.

Madhya Pradesh staat niet alleen in hun overtuiging. Ook de staten Karnataka, Rajasthan en Gujarat volgen hetzelfde idee. Al jaren bannen ook zij de eieren uit schoolmaaltijden en angawadis.

Het Indische programma voor gratis schoolmaaltijden bereikt dagelijks miljoenen arme kinderen. De eieroorlog heeft dan ook een grote impact op velen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.