Willemjan reist al meer dan een decennium rond in het Zuiden en brengt hierover verslag uit in België en Nederland. Sinds 2011 doet hij dat als wereldblogger voor MO*.
Viva Rio: een meesterlijke droom van een soixante-huitard
Rubem César, geboren in 1943, oprichter van Viva Rio heeft er een lang traject op zitten. Rubem César studeerde filosofie in Warschau, Polen en begon daarna een master in sociale geschiedenis in Rio de Janeiro, waar hij al snel actief werd in anarchistische studentenbewegingen, hij studeerde af in 1969. Samen met andere auteurs schreef hij het boek, een nieuwe geschiedenis van Brazilië. Door zijn publicatie en politiek engagement werd hij verbannen door de militaire dictatuur in Brazilië. Zo begon hij een master in geschiedenis van het sociale denken aan de Colombia universiteit in de VS. In 1976 haalde hij daar een doctoraat. Hij keerde terug naar Rio in 1976 toen zijn Vader door een kogel werd getroffen tijdens een inbraak in zijn ouderlijkhuis.
Het Begin van Viva Rio
In 1993 was er een sterke stijging van het geweld in Rio, er werden verschillende manifestaties georganiseerd tegen het geweld. Hieruit groeide Viva Rio dat als doel heeft de cultuur van de vrede te promoten en voor sociale inclusie te zorgen. In 2004 werd Rubem César uitgenodigd als consultant voor de Minustah in Haïti. Door middel van de steun van Noorse en Canadese donoren kon hij het werk van Viva Rio verder zetten in Haïti. Volgens Rubem ligt de nadruk van Viva Rio in Rio de Janeiro vooral op gezondheidszorg, in Haiti hoofdzakelijk op geweldpreventie in Bel Air. Op die manier is Bel Air een voorbeeld voor de rest van Haïti. Meer informatie omtrent de projecten van Viva Rio vindt u terug in mijn vorig artikel. (http://www.mo.be/wereldblog/willemjan-vandenplas/viva-rio-haiti)
Rubem César
Ik had het geluk om Rubém verschillende keren te ontmoeten in Haïti, altijd informeel. Hij is zeer gemoedelijk, de eerste keer dat ik hem ontmoete dacht ik dat hij iemand van het persooneel was, dit is kenmerkend voor de organisatie dat een horizontale machtsstructuur heeft. Het team van Viva Rio bestaat uit allemaal mensen met verschillende invalshoeken, er zijn maar 20 expats in een organisatie van 1000 mensen, sommige expats zijn specialisten in hun vak, maar andere mensen hebben ook kansen gekregen om hun potentieel volledig te ontplooien. Het personeel krijgt veel verantwoordelijkheden, maar de functies zijn niet strak omlijnd. Het verschil met andere organisaties is ook dat Viva Rio veel Haïtanen op belangrijke functies heeft, zelfs in hogere functies dan de expats.
Haïti
De internationalisering van Viva Rio, een mooi voorbeeld van zuid-zuid coöperatie, dit is mede mogelijk door het feit dat de Braziliaanse cultuur erg op de Haïtiaanse lijkt. Zo speelt de Afrikaanse roots van de Brazilianen en de Haïtianen een rol, de cultuur van de Candomblé en de Capoeira zit in het bloed van de Haïtianen. Culturele gelijkenissen vormen dus een brug tussen Braziliaanse ontwikkelingswerkers en de plaatselijke bevolking. Kortom, dit is de rede waarom Viva Rio zo dicht bij de bevolking staat, omdat het instaat is om met begrip voor de lokale cultuur te werken. De troef van het Braziliaanse personeel van Viva Rio is dat het gewoon is van met geweld om te gaan en een mediërende rol speelt conflicten. Dit maakt van Viva Rio een succesvolle ngo in Haïti.
Volg de fotoreportage op: http://www.facebook.com/photo.willemjan
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2968 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Opinie
-
Column
-
Interview
-
Analyse
-
Nieuws
-
Nieuws