19-jarige student wil plasticsoep in oceanen opruimen

Op goede ideeën staat geen leeftijd. Dat bewijst de 19-jarige Boyan Slat, student lucht- en ruimtevaarttechniek aan de universiteit Delft, met zijn plannen voor een ‘Ocean Cleanup Array’. Vanuit de vaststelling dat onze oceanen stilaan dichtslibben door plastic en giftige stoffen, ontwierp de jonge Nederlander een toestel om de grootste ‘garbage patches’ in onze 5 wereldzeeën op te ruimen. Die ‘patches’ zijn verzamelplaatsen waar plastic afval in roterende stromingen rond drijft. Het meest opmerkelijke is echter dat Slat denkt de klus op 5 jaar tijd te kunnen klaren.

Het systeem bestaat uit een verankerd netwerk van drijvende armen en verzamelplatforms. In plaats van zelf door de oceaan te bewegen maakt het systeem gebruik van de oppervlaktestromingen om het plastic via de drijvende armen, die werken als een enorme trechter, naar de verzamelplatforms te laten drijven. Daar wordt het plastic gescheiden van plankton, gefilterd en opgeslagen. Dankzij recyclage en verkoop van het verzamelde materiaal moet de hele operatie zelfs winstgevend zijn.

The Ocean Cleanup Foundation

Slat legde de kiemen voor dit project tijdens een schoolproject in 2011 met een goede vriend. Ze onderzochten de grootte en het aantal plastic partikels in deze ‘garbage patches’. Het werk leverde hen de prijs voor ‘Beste Technisch Ontwerp 2012’ aan de TU Delft. Gesterkt door dit succes richtte de jonge knaap ‘The Ocean Cleanup Foundation’ op, een non-profit vehikel om fondsen en medewerkers te verzamelen voor de ontwikkeling van technologieën noodzakelijk voor het verwijderen van de rotzooi. Momenteel voert zijn team een haalbaarheidsstudie uit. Die is volgens de website van de non-profit voor 25% afgewerkt.

Kritische biologen

Het team zal antwoorden moeten vinden op kritiek van biologen zoals Miriam Goldstein die enkele serieuze kanttekeningen plaatst bij de wenselijkheid en haalbaarheid van het project. Zoals ze terecht opmerkt is dit niet de eerste keer dat er cleanup systemen bedacht worden, die weliswaar met de beste intenties toch niet haalbaar bleken. Mocht het de tiener toch lukken, dan heeft hij de planeet een grote dienst bewezen. Niet alleen zouden ontelbare dieren rechtstreeks gered worden, giftige stoffen zoals PCB’s en DDT zouden zich niet langer verderzetten in de voedselketen.

Half werk

Zijn poging is het rechtstreekse gevolg van onze verslaving aan op fossiele brandstoffen gebaseerde plastics. Die afhankelijkheid is relatief gezien nog jong, maar toch is het aantal plastic afval in de Great Pacific Garbage Patch bijvoorbeeld 100x gegroeid in de voorbije 40 jaar, aldus de Scripps Institution of Oceanography in San Diego, en enige verbetering zit er voorlopig niet in. Daarom geeft Slat ook zelf toe dat het opruimingswerk maar half werk betekent. We zullen anders moeten omgaan met verpakkingen en onze manier van leven. Zo sluit hij alvast de TEDx lezing af die hij in 2012 presenteerde in een niet onaardig Engels.

[youtube http_//www.youtube.com/watch?v=ROW9F-c0kIQ]