Belg verslaafd aan auto

1. Het slachtoffer-risicosyndroom.

Zoals verwacht ligt het rapport volledig in lijn met vroegere rapporten door het BIVV_ Het slachtoffer staat centraal. Meer daarover in een eerdere post in deze reeks.

We kijken dus nog steeds uit naar de eerste studie van het BIVV die handelt over het risico van weggebruikers om in het verkeer iemand te verwonden of zelfs te doden.

2. Gisteren is geen goede indicator voor morgen

Het rapport is zeer duaal over zijn intenties. Aan de ene kant roept men op om deze data als leidraad te gebruiken voor het beleid_

Als je deze oproep strikt toepast dan is het inderdaad veiliger om in de huidige context kinderen niet alleen naar school te rijden. Toch niet de beste conclusie. Dat vinden vreemd genoeg  de onderzoekers zelf ook. Op basis van bevindingen elders maken ze de suggestie_

Om dit te staven kijkt men over de grens naar Nederland. Daar zag men dat het vervangen van korte autoritten door fietsritten bij jongere mensen tot minder of evenveel ernstige verwondingen zou leiden. Misschien is de situatie van gisteren in je eigen land toch niet de beste basis om een toekomstbeleid op uit te tekenen. Je vertrekt soms beter vanuit een duidelijke mobiliteitsvisie o.m. opgebouwd door over de grenzen heen te kijken.

3. Auto 13x gevaarlijker dan tram & bus

Als je dan toch conclusies wil trekken uit het rapport. Niet je kinderen met de auto naar school brengen is vandaag de veiligste keuze. Neen! Je kinderen zelf naar school brengen is maar liefst 13x gevaarlijker dan ze de bus of tram te laten nemen. De trein is nog beter want het risico daar is statistisch 0. Deze headline had net iets minder potten gebroken, maar de impact ervan is net iets positiever.

4. België is autoverslaafd

Niet onmiddellijk de opzet van het onderzoek, maar we vertaalden zelf de mobiliteitscijfers naar percentages. Dit brengt enkele frappante zaken aan het licht. (Opgelet: trein en tram werden niet meegenomen in dit onderzoek. In België nemen zij zo’n 10% van de verplaatsingen voor hun rekening.)

De auto is koning bij alle leeftijdscategorieën. Meer dan 70% van de jonge kinderen rijdt voornamelijk mee als passagier in de auto en tussen 24 en 64 verslinden we meer dan 80% van onze verplaatsingskilometers met de wagen. De fiets komt één keer bijna in de buurt van 10%. Tussen 15 en 17 jaar neemt de fiets nl. 9,3% van de mobiliteitsafstand voor zijn rekening.

In totaal worden over alle leeftijden heen 80% van de reiskilometers door de auto afgelegd, maar liefst 3/4 daarvan als auto bestuurder.

Niet enkel kilometers, ook minuten

Misschien eerlijker dan per afstand is het vergelijken van het aantal minuten. Dit geeft toch een beter beeld van de manier waarop we onze tijd verdelen over de verschillende vervoermiddelen. Ook daarin is de auto de koploper.

Tussen de leeftijd van 25 en 74 jaar spendeert de Belg meer dan de helft van zijn mobiliteitstijd door in de wagen. Tussen 25 en 44 stijgt dit zelfs naar 72%. (Zelfs met treincorrectie is dit bijna 2/3e van de tijd.)

Vanaf 18 jaar stijgt de auto aan belang. Slachtoffers zijn de fiets en openbaar vervoer, die een flink stuk van hun populariteit (fiets zakt van 18% naar 9,7%, tram & bus van 29,6% naar 18,3%) inboeten. Vanaf 24 jaar is het schip helemaal gezonken. Dan haalt geen van beide nog de ‘kiesdrempel’. Pas na de leeftijd van 75-jaar daalt het aandeel van de auto terug onder 50%. Ook het passagiersaandeel daalt wanneer we zelf het stuur in handen mogen nemen.

Conclusie

Met deze post sluiten we een reeks van drie artikels (deel 1; deel 2) rond verkeersveiligheid en de manier waarop studies opgesteld en gecommuniceerd worden. We hopen via deze reeks naast de vele sensationele titels elders in de media toch wat nuance in de rapportering te brengen.

Foto: Jorän Maaswinkel (Flickr)