De frictie van de deeleconomie wegnemen

Op piekmomenten bemiddelt Airbnb in het verhuur van 200.000 ‘hotelkamers’ per nacht (ter vergelijking, de Hilton-hotelketen heeft in totaal 600.000 kamers). Dat illustreert mooi hoe de deeleconomie vandaag al wereldwijd een enorme impact heeft in de toeristische sector. Maar waarom deel ik mijn boormachine minder gemakkelijk met mijn buur verderop in de straat dan via Airbnb een kamer te huren op de vakantiebestemming?

Het is de frictie van de deeleconomie die maar deels wordt opgelost met hypercommunicatie via smartphones en tablets. Je kan de boormachine (nog) niet via het web verzenden. Je moet een afspraak maken met de buur, tal van condities afspreken over goed gebruik, je vreest misschien dat de boormachine stuk gaat of erger nog, je ze nooit terug ziet. Is het dat wel waard? Een goed online platform om te delen, lijkt dus niet te volstaan. Daarom hier een los idee om de frictie weg te nemen.

Case: boormachine

Stel ik ben de eigenaar van een boormachine. Ik geef de boormachine te leen via een gemeentelijk depot. Dit betekent dat de boormachine daar steeds opgeslagen blijft, ook al is het mijn bezit. In ruil zorgt het depot voor het onderhoud en eventuele herstellingen aan mijn toestel. Via een gemeentelijk ruilsysteem, kunnen andere mensen de boormachine huren voor beperkte tijd. Het depot behandelt de vraag en levert de boormachine bij die huurder aan huis met een elektrisch vrachtwagentje. Na afloop van de korte huurtermijn zorgt de gemeentelijke dienst voor de ophaling bij de huurder. Het toestel keert terug naar het depot, wordt gekuist, krijgt een onderhoud en wacht op een nieuwe huurder. Reserveren de eigenaar en een huurder voor periodes die samenvallen of overlappen, krijgt de eigenaar voorrang.

Net als een bibliotheek

Leden krijgen zo dus toegang tot heel wat gebruiksvoorwerpen die ze kunnen uitlenen, zoals bij een bibliotheek. Het systeem kan natuurlijk ook gebruikt voor heel wat spullen die thuis vaak lange tijd ongebruikt staan_ valiezen, tenten, meubels, fietsen, grasmachines, keukenrobots, printers, kopieermachines, boeken enz. De gebruikers van het systeem zouden heel wat plaats thuis kunnen winnen.

Sociaal

De gemeente kan deze dienst inrichten zoals ze wil, met onderaannemers bij voorbeeld, maar de taak van de overheid lijkt belangrijk om extra vertrouwen te geven in het systeem. De gemeente kan er een sociale werkplaats aan koppelen om zo mensen aan een baan te helpen die het moeilijk hebben in de gewone arbeidsmarkt. De gemeente kan de sociale tewerkstelling koppelen aan opleidingstrajecten. Het depot kan ook de functie krijgen van open atelier waar repair cafés plaats vinden en 3D-printers en andere technologie kunnen worden gebruikt door alle leden.

Samenaankopen en alternatieve munten

De gemeente kan ook een rol spelen in het regelen van de samenaankoop van kwaliteitsmateriaal. Zo kunnen 10 gezinnen samen één robotgrasmachine kopen die door de gemeente geleverd en opgehaald wordt op vast tijdstippen. Het hele systeem wordt geënt op een systeem van alternatieve munten. Wie vrijwillig gemeenschapswerk doet, krijgt extra credits bij het gemeentelijk depot.

Misschien zit er iets in_ we versprillen minder materialen, krijgen meer keuze, de gemeente wordt een leukere plek, je spaart plaats uit thuis en je het gebruiksgemak blijft hetzelfde. Of mis ik iets?