De stedelijke foodprint

Urban farming of stadslandbouw is ondertussen razend populair in het buitenland. In steden zoals New York, Berlijn en Honk Kong zorgt urban farming voor voedsel, maar vormt het ook een belangrijke schakel in het sociale weefsel van de stad.

Urban farming kan enrome resultaten bereiken. Zo streeft de Engelse stad Todmorden er naar volledig zelfvoorzienend te worden op vlak van voedsel. Nu heeft het lokaal produceren van groenten, fruit, vlees en zuivel nog vele andere voordelen zoals energiebesparing, minder transport, verbetering sociale weefsels, hoger inkomen landbouwers, minder milieuvervuilend, … en past het perfect in een energie-arme toekomst.

Opbrengst/oppervlakte

Om een idee te hebben van de oppervlakte aan vruchtbare grond die een stad nodig heeft om zelfvoorzienend te zijn, heeft de Universiteit van Wageningen een rekenmodel ontwikkeld dat de Stedelijke foodprint uitrekent. Zo heeft men een totale oppervlakte van 5645 hectare grond nodig om voedsel — plantaardig en dierlijk — te kweken voor een stad van 100.000 mensen. De tool is sterk vereenvoudigd, de berekeningen vormen slechts een benadering van de werkelijkheid. De Stedelijke Foodprint is bedoeld om een idee te krijgen van het verbruik van een stad of de opbrengst van een bepaalde oppervlakte. Zo heeft de gemeente Westerlo met zijn 24.000 inwoners bv. een oppervlakte van 1355 ha nodig om zelfvoorzienend te zijn.

Meer info_ http://www.stedelijkefoodprint.nl/