"Groei stimuleren belangrijker dan klimaatactie?"

Is groei stimuleren belangrijker dan klimaatactie? Over die vraag hebben Asher Miller, directeur van het Post Carbon Institute, en Rob Hopkins, pionier van de transitiebeweging, de gezamenlijke paper “Climate after Growth” geschreven. Ze leggen daarmee de vinger op de wonde voor de klimaatactivisten. Zij riskeren immers de schuld te krijgen van een sputterende economie als er veel middelen naar klimaatactie stromen. Terwijl in hun hoofd (en het mijne) zonder klimaatactie een ietwat stabiel economisch bestel steeds minder kans maakt te overleven. Misschien is ‘Green Growth’ of de ‘Blue economy’ dan het antwoord? De auteurs noemen dat een dwaling. Zij stellen dat een groei van BNP die we hebben gekend in het fossiele-brandstoffen-tijdperk tot het verleden behoort. Als alternatief pleiten Miller en Hopkins ervoor dat gemeenschappen bouwen aan hun lokale veerkracht waarbij de focus ligt op basisnoden_

“By growing community resilience, environmentalists can offer an alternative to the “growth at all costs” story, one in which taking control of our basic needs locally has multiple benefits_ creating new enterprises and meaningful work; increasing well-being rather than GDP; reducing greenhouse gas emissions and dependence on fossil fuels; addressing social and economic inequities; and building the social cohesion necessary to withstand periods of crisis; and perhaps most critically, showing a different way.”

Minstens als denkoefening loont het de paper door te nemen. Wie geen tijd heeft, vindt hieronder de belangrijkste grafische data uit ‘Climate after Growth’.