NASA: Jaarlijks smelt 52.000 vierkante kilometer ijs

“Ook al heeft het Antarctische ijs een nieuw record bereikt in september, het globale volume blijft afnemen”, zegt Claire Parkinson, klimaatwetenschapper bij de NASA en hoofdauteur van de studie. “Dat komt omdat de afname van het noordpoolijs veel groter is dan wat er in het zuidpoolgebied bijkomt.”

Parkinson en haar collega’s gebruikten meetgegevens van wetenschappelijke en militaire satellieten, en brachten zo voor elke maand tussen november 1978 en december 2013 het wereldwijde ijsoppervlak in kaart.

Uit die analyse blijkt dat de oppervlakte steeds sneller afneemt. In de periode tussen 1979 en 1996 verminderde het ijs met zo’n 21.500 vierkante kilometer per jaar, maar sindsdien is die oppervlakte meer dan verdubbeld tot 52000 vierkante kilometer per jaar.

“Dit betekent niet noodzakelijk dat het ijs steeds sneller zal blijven afnemen”, zegt Parkison. “Er zijn natuurlijk limieten: als al het noordpoolijs verdwenen is in de zomer, kan de oppervlakte die verdwijnt niet blijven toenemen.”

Vicieuze cirkel

Smeltend ijs baart niet alleen zorgen vanwege van de stijgende zeespiegel. Met het ijs verdwijnt ook een enorme spiegel die zonlicht terugkaatst naar de ruimte.

“Een van de redenen waarom het smeltende ijs zorgen baart, is omdat ijs erg reflecterend is terwijl de vloeibare oceaan erg absorberend is”, zegt Parkinson. “Als de ijsoppervlakte afneemt, is er dus steeds minder reflecterende oppervlakte om de straling van de zon terug te kaatsen. Dat betekent dat meer stralen van de zon vastgehouden worden en er dus meer opwarming is.” Die opwarming versnelt op haar beurt het smelten van het zee-ijs, en vormt zo een vicieuze cirkel.