VN eist actie van Mexico tegen verdwijningen

Volgens cijfers van de Mexicaanse overheid zijn in de afgelopen acht jaar 22.600 mensen verdwenen.

De tienkoppige VN-commissie presenteerde afgelopen week haar bevindingen, na een onderzoek naar de situatie in Mexico. Advocaat Michael Chamberlin van het Diocesane Mensenrechtencentrum Fray Juan de Larios in Coahuila noemt het positief dat de commissie erkend dat de verdwijningen wijdverbreid zijn, ‘omdat dat laat zien hoe groot het probleem in Mexico is.’

Chamberlin zegt ook blij te zijn dat de commissie wijst op de gebrekkige registratie van verdwijningen als het gaat om gender, leeftijd en nationaliteit. De commissie wil dat Mexico dit probleem binnen een jaar oplost.

Volgens cijfers van de Mexicaanse overheid, geciteerd door mensenrechtenorganisatie Amnesty International, zijn in de afgelopen acht jaar 22.600 mensen verdwenen. ‘Deze cijfers zijn diverse keren veranderd’, zegt Rainer Huhle, een Duitse expert en een van de tien commissieleden. ‘We kunnen er niet op vertrouwen dat deze statistieken kloppen, omdat we niet weten hoe de cijfers tot stand zijn gekomen.’

‘We hopen binnen een jaar te horen wat de regering gedaan heeft om de situatie te verbeteren. Ze moet begrijpen dat dit prioriteit heeft. Uiteraard verwachten we niet dat alles perfect is over een jaar, maar er moeten wel een paar stappen gezet worden.’

Migranten

Migranten verdwijnen als ze Mexico doorkruisen, op weg naar de Verenigde Staten.

De commissie wil ook dat Mexico het probleem van vermiste migranten aanpakt. Veel van deze migranten zijn afkomstig uit Centraal-Amerika en een kleiner deel uit Zuid-Amerikaanse landen. Ze verdwijnen als ze Mexico doorkruisen, op weg naar de Verenigde Staten. Het land moet verder de inspanningen vergroten om ontvoerde mensen te zoeken.

María Guadalupe Fernández, wier zoon in januari 2009 verdween op 32-jarige leeftijd, zegt dat de commissie de schijnwerpers heeft gezet op een ‘ernstig probleem dat Mexico overweldigd heeft.’ Als de regering de aanbevelingen van de commissie serieus neemt, betekent dat volgens haar dat familieleden van vermisten ‘op korte termijn hulp kunnen verwachten en dat het niet gaat om plannen op middellange of lange termijn.’

Fernández is echter kritisch over het besluit van de commissie om Mexico tot 2018 de tijd te geven om iets met de aanbevelingen te doen – met uitzondering van de aanbevelingen waarvoor een deadline van een jaar gesteld is: de registratie van vermissingen, de migrantenkwestie en de zoektocht naar vermisten. ‘Ik betwijfel of de staat alle aanbevelingen die indirect steun bieden aan de familieleden van slachtoffers zal uitvoeren’, zegt ze.

Chamberlin wijst op enkele hiaten in het rapport van de commissie. Die zegt volgens hem niets over het gebrek aan onafhankelijkheid van het openbaar ministerie ‘als een van de belangrijkste oorzaken van straffeloosheid als het gaat om verdwijningen.’

Ook wordt niets gezegd over het gebrek aan straffen voor ambtenaren of werknemers die zich schuldig maken aan nalatigheid of corruptie, zegt hij. De commissie heeft volgens Chamberlin te weinig oog voor de ‘geloofwaardigheidscrisis’ waarin het Mexicaanse justitiesysteem zich bevindt.