Anti-Amerikaanse media krijgen wind van voren

Het tijdschrift al-Sadaa verscheen voor het eerst in februari, toen de Verenigde Staten hun inval in Irak voorbereidden. Het blad heeft als logo de vlag van de Verenigde Staten die door voeten wordt vertrappeld en wil dit volhouden tot Irak en Palestina zijn bevrijd. De partijvoorzitter van al-Takalal, Esam Abdel Razek, werd omwille van het logo bij de veiligheidsdiensten op het matje geroepen. Eerder had al-Sadaa de Amerikaanse ambassadeur David Welch aangemaand zijn mond te houden. Welch had de Egyptische pers in brieven en krantenartikels opgeroepen minder kritisch over de oorlog in Irak te berichten.

Bedroevend en schandalig, zo noemt hoofdredacteur Yasser Barakat het publicatieverbod. Al-Sadaa vaart volgens Barakat een nationalistische koers. Het enige wat we hebben gedaan is Amerika en Israël ontmaskerd. We hebben ook de corruptie bij de overheid en in de privé-sector aangeklaagd.

De Egyptische Organisatie voor Mensenrechten (EOHR) veroordeelde de maatregel als een schending van het recht op vrije meningsuiting en een ongeoorloofde inmenging in het doen en laten van politieke partijen. Ook het Committee to Protect Journalists in New York en de Londense organisatie Arab Press Freedom Watch bekritiseren het verbod. De ontwikkeling is onrustwekkend omdat de laatste tijd wel vaker journalisten worden lastiggevallen voor anti-Amerikaanse standpunten.

De dag voor de aankomst van de Amerikaanse president George Bush in Sjarm-el-sjeik vlogen de broers Mahmoud en Mustapha Bakri veiligheidshalve achter de tralies. De twee kregen een jaar celstraf wegens smaak maar werden later weer vrijgelaten. Een omstreden wet uit 1996 maakt dergelijke veroordelingen wegens smaad of de verspreiding van vals nieuws mogelijk. In 2002 belandden zo zes journalisten achter de tralies.

Het militaire regime in Egypte is een van de trouwe bondgenoten van de Verenigde Staten in de regio. Voor, na en tijdens de oorlog in Irak werd hard opgetreden tegen anti-Amerikaanse protesten. De overheid beroept zich daarbij op de strijd tegen het terrorisme en de noodtoestand die in Egypte permanent van kracht is sinds de moord op president Anwar Sadat in oktober 1981. Journalisten klagen over een klimaat van intimidatie en censuur tegenover al wie de machtige bondgenoot durft te bekritiseren.