Arme Egyptenaren verliezen zwaar op de beurs

De financiële en economische crisis treft ook veel arme Egyptenaren. Via gamaiya’s, informele spaargroepen, waren ze de voorbije jaren naar de beurs getrokken in de overtuiging dat investeren in aandelen de snelste weg naar welvaart was. Nu zitten ze helemaal aan de grond.
“We hebben alles verloren”, klaagt Hamdy Abdel Aziz, een fabrieksarbeider en vader van twee kinderen. Hij verdient minder dan 75 euro per maand, maar is toch aandeelhouder. Samen met vijf buren had hij de afgelopen jaren voor 1500 euro aandelen gekocht. Nu is hun portefeuille nog maar een vijfde van dat bedrag waard.

“Ik heb vier jaar gespaard voor mijn inleg. We waren niet hebzuchtig – de beurs leek ons de enige weg om aan de armoede te ontsnappen.”

Hausse



Tot de zomer van vorig jaar deed de Egyptische beurs het schitterend. Vijf jaar lang bleven de koersen stijgen. Veel arme Egyptenaren werden magisch aangetrokken door de fabelachtige winstkansen. Eind 2005 tekenden meer dan 200.000 nieuwkomers op de beurs in op aandelen van Telecom Egypt (TE), een bedrijf dat een monopolie geniet op vaste telefonie in het land. Veel van die investeerders konden niet lezen of schrijven. Sommigen hadden zelfs nog nooit een bankrekening gehad.

“Ik dacht dat de aandelen van TE omhoog zouden schieten”, zegt Ali Sherif. De verkoper in een telecommunicatiebedrijf verdiende in 2005 38 euro per maand. “Ik investeerde 750 euro, vier vijfde van al mijn spaargeld.” Eerst steeg de TE-koers inderdaad, maar daarna viel hij als een baksteen. Sherif wisselde naar andere aandelen, maar die deden het ook slecht.

Duizenden gewone Egyptenaren likken nu hun wonden. In sommige gevallen hebben ervaren beleggers ingespeeld op hun kuddegedrag. Ze profiteerden mee van de koersstijgingen, maar verkochten hun aandelen voordat de verhitte markt weer begon af te koelen.

Kleine beleggers zwaarst getroffen



Toen de beurs vorig jaar helemaal instortte, leed iedereen verlies.
De EGX 30, de belangrijkste Egyptische index, dook van 11.935 punten in mei 2008 tot 3.389 eerder dit jaar. Er circuleren verhalen van rijke Egyptenaren die alles verloren hebben. Maar de experts zijn het erover eens dat de kleine beleggers relatief gezien de zwaarste klappen krijgen.

Afifi Sayed, een boer uit een dorp ten westen van Caïro, verkocht zijn enige buffel om deel te nemen aan een gamaiya die aandelen kocht. Hij ging ervan uit dat hij snel winst zou boeken. Dan zou hij zijn buffel terug kunnen kopen en met de overschot een handeltje beginnen. “Het was een luchtspiegeling”, beseft Sayed nu. “Toen de koersen begonnen te dalen, wilde ik de aandelen verkopen, maar de anderen in mijn gamaiya vonden dat we moesten wachten tot het verlies weer was goedgemaakt. Nu heb ik geen geld en ook niets meer waarmee ik geld kan verdienen.”

Het optimisme dat de voorbije jaren rond de Egyptische beurs hing, heeft plaats gemaakt voor wanhoop en schuldgevoelens. “Mijn gezin moest vier jaar lijden omdat ik elke maand geld opzij probeerde te zetten”, zegt Abdel Aziz. “Nu lijden ze weer omdat al ons spaargeld weg is.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.