Beperkte prijsdaling verbergt algemene prijsstijging

Cubanen hebben sinds maandag meer dollars nodig om
kleren en schoenen of koelkasten en wasmachines te kopen. Na enkele weken
van geruchten en onofficiële rapporten is de prijsstijging van de meeste
dollarproducten in de regeringswarenhuizen - de Tiendas de Recaudación de
Divisa (TRD)- een feit. De socialistische regering van Fidel Castro
verhoogde de prijzen van de goederen die ze niet essentieel vindt.


Duizenden Cubanen spoedden zich vorig weekend naar huishoudwinkels om
koelkasten, wasmachines, gasfornuizen, strijkijzers en videorecorders te
kopen. Buitenlandse journalisten hadden immers een nota in handen gekregen
die een prijsstijging aankondigde op ‘niet-essentiële goederen’.
Stereo-installaties en batterijen voor elektronische toestellen zouden een
derde duurder worden en voor rundvlees, kaas, mayonaise, olijven,
beschuiten, chocolade, kleren, textiel en schoenen voorzag de nota een
prijsstijging van 10 procent - de regering interpreteert het concept
‘niet-essentiële goederen’ vrij ruim.

Volgens het ministerie van Economie en Begroting komen de prijsveranderingen
de meeste Cubanen ten goede. Zij geven immers vooral geld uit aan voeding en
basishygiëne. Een beperkt aantal basisproducten is goedkoper geworden. De
prijs van poedermelk daalde van 5,80 dollar per kilo tot 5,70. Een halve
liter gecondenseerde melk werd 15 dollarcent goedkoper.

Enkel de armsten lijken tevreden met de maatregel. Nu kan ik elke maand
toch vijf tot zes dollar sparen van wat ik uitgeef aan zeep, detergent en
huishoudolie, mijmert de 47-jarige Alba Gómez. Als je de prijzen van een
beperkt aantal producten met 10 procent verlaagt en prijsstijging oplegt van
10, 20 of 30 procent op bijna al de rest, is dat geen prijsdaling, vindt
een anonieme klant in een huishoudwinkel. Een stoomkoker bijvoorbeeld was
vroeger al duur. Maar nu moet je ‘maceta’ (nouveau riche) zijn of veel geld
krijgen van verwanten in het buitenland om er een te kopen, zegt ze.

Volgens de regering weerspiegelen de prijsstijgingen de gevolgen van
verhoogde prijzen voor olie en andere ingevoerde producten en de gekelderde
prijzen voor Cuba’s belangrijkste exportgoederen zoals suiker en nikkel. Het
ministerie van Economie en Begroting noemt daarnaast het trage herstel van
de lokale toeristische industrie na 11 september en de dalende vraag naar
Cubaanse sigaren als oorzaak voor de algemene prijsstijging.

Nadat ze enkele maanden de prijzen van 1092 producten onderzocht heeft,
besliste de regering de prijzen van dollarproducten aan te passen. De
Cubaanse regering legaliseerde de dollar als betaalmiddel in 1993. Sindsdien
bieden heel wat TRD’s of dollarwinkels een ruimer aanbod dan de winkels die
verkopen in peso’s. Maar volgens officiële documenten heeft zowat 60 procent
van Cuba’s 11,2 miljoen inwoners alleen toegang tot dollars dankzij
verwanten in het buitenland, overheidspremies of legale en illegale
privé-initiatieven. Cuba’s arbeidswetten laten immers nauwelijks
loonbetalingen toe in dollars. Een dollar is 26 peso’s waard, en het
gemiddelde maandloon in Cuba bedraagt 245 peso’s.

Economische experts vermoeden dat de prijsstijgingen de consumptie zullen
afremmen. Het gevolg zou dan een beperking van de overheidsinkomsten zijn,
het omgekeerde effect dus van de nieuwe maatregelen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.