Dokters van de Wereld trekt aan de alarmbel. 'De crisis in Mali is nog niet voorbij,' getuigen twee Malinese terreinmedewerkers. 'Voor de politieke problemen en de veiligheidscrisis begin 2012 de kop op staken, heersten er in Mali al een humanitaire crisis en een voedselcrisis', vertelt dr. Mohammed Cornier die de activiteiten van Dokters van de Wereld in Mali coördineert. 'De situatie was dus al precair, maar nu is het nog erger.'
De cijfers liegen er niet om. Op dit ogenblik kent Mali meer dan een half miljoen ontheemden, waaronder 174.000 vluchtelingen en 353.000 interne ontheemden. 4,6 miljoen Malinezen, dat is bijna een derde van de bevolking, loopt het risico op voedselonzekerheid. 1,4 miljoen Malinezen hebben dringend voedselhulp nodig. In het noorden van Mali bereikt voedselhulp slechts 30 procent van de bevolking, terwijl 70 procent hulp nodig heeft.
‘In de zones die voorheen bezet werden door gewapende groepen staan 65 procent van de gezondheidscentra nog steeds op non-actief. Een groot deel van het personeel is gevlucht tijdens het conflict’, zegt dr. Cornier. ‘De toegang tot sommige gebieden is moeilijk, maar in de regio’s van Gao en Kidal, in het hart van het conflict, kunnen we toch nog functioneren.’
‘We hebben onze bestaande ontwikkelingsprogramma’s stopgezet en samen met de bevolking nagedacht over wat onze beste strategie zou zijn,’ vertelt Dr. Abdoulaye Ag Zakaria, de coördinator voor de regio Kidal. ‘We hebben het medisch personeel dat gestopt was met werken of gevlucht was opnieuw proberen mobiliseren. Onze neutrale opstelling in het conflict, stond ons toe om er te blijven zijn voor de bevolking. Als iemand ziek binnenkomt, zullen we hem ongeacht zijn religie of politieke kleur verzorgen. Anders hadden we al lang moeten opkrassen.’ Op die manier heeft de organisatie vorig jaar en in volle conflict 24 gezondheidscentra, waaronder twee ziekenhuizen, terug leven in geblazen. 200.000 mensen maakten gebruik van deze centra.
Het vredesverdrag tussen de overheid en de rebellen en de verkiezingen van afgelopen zomer, zijn geen teken dat er beterschap in zicht is, zegt dr. Cornier. ‘Er worden veel inspanningen gedaan om niet dezelfde fouten te maken, maar het is moeilijk in te schatten hoe de situatie zal evolueren. Voor ons staat het welzijn van de bevolking voorop en wij zien dat de Malinese bevolking nog steeds geen toegang tot basisvoorzieningen heeft. De humanitaire –en voedselcrisis is nog niet verdwenen. Dat we nu een president hebben, wil niet zeggen dat de problemen van de baan zijn.’