IAO bezorgd over nieuwe vormen van discriminatie

Vrouwen vormen nog altijd verreweg de grootste groep van gediscrimineerden op de arbeidsmarkt. In de Oeso-landen en in Latijns-Amerika loopt het loonverschil tussen mannen en vrouwen langzaam terug, maar er andere vormen van discriminatie blijven bestaan. De meeste deeltijdse werknemers in Europa zijn vrouwen; dergelijke werknemers verdienen minder en hebben ook vaak minder andere rechten. In Nederland heeft 57,1 procent van de werkende vrouwen een deeltijdse betrekking, bij de mannen bedraagt dat aandeel maar 13 procent. De pensioenen van vrouwen in Groot-Brittannië zien er slecht uit; ze verdienen gemiddeld minder dan mannen terwijl ze ook geen rechten opbouwen tijdens kinderpauzes. Volgens Julie Mellor, het hoofd van de Equal Opportunities Commission in Groot-Brittannië, ontvangen vrouwelijke gepensioneerden in Groot-Brittannië gemiddeld amper 53 procent van wat hun mannelijke leeftijdsgenoten krijgen.

Sommige beroepen zijn moeilijk toegankelijk voor mannen, maar daarbij gaat het meestal om weinig benijdenswaardig werk. In Azië en Latijns-Amerika werven sweatshops - bedrijven in de textielindustrie waar keihard gewerkt moet worden voor een laag loon - graag vrouwen en kinderen aan omdat die tevreden zijn met een lager loon en volgzamer zijn. Bij die vorm van discriminatie wordt vaak ook een onderscheid gemaakt naar nationaliteit. Rijke gezinnen in Singapore nemen liever een meid uit Indonesië dan een Filipijnse hulp omdat vrouwen uit het eerste land doorgaans minder eisen stellen.

Naast vrouwen worden ook migranten massaal gediscrimineerd. Maar de IAO maakt zich ook toenemend zorgen over nieuwe vormen van discriminatie waar met name oudere werknemers, gehandicapten en seropositieven het slachtoffer van worden. In Mexico hebben zogenaamde aids-weduwen het moeilijk, vrouwen die hun echtgenoot verloren hebben aan de vreselijke ziekte en daardoor bij werkgevers ook zelf verdacht zijn. Vervelend, want de meeste weduwen moeten absoluut werk vinden om rond te komen.

De werkloosheid onder gehandicapten bedraagt in sommige landen 80 procent. Een probleem voor een massa mensen, want zeven tot tien procent van de volwassen wereldbevolking moet met een of andere handicap leven. Gehandicapten verdienen ook veel minder; in Brazilië krijgt de groep minder dan de helft van het doorsnee loon.

Discriminatie op grond van leeftijd wordt ook een steeds prangender probleem - het verschijnsel gaat hand in hand met de vergrijzing van de bevolking.

Volgens de IAO moeten regeringen en werkgevers absoluut meer ondernemen tegen de verschillende vormen van discriminatie - het verschijnsel kan rampzalige gevolgen hebben voor de sociale samenhang, de politieke stabiliteit en dus ook voor de economische groei. De IAO pleit onder meer voor positieve discriminatie om achtergestelde groepen toe te laten hun achterstand goed te maken.

***http://www.ilo.org/public/english/standards/decl/download/global4/toc.pdf