Internet geeft actievoerders vleugels

Afrikaanse niet-gouvernementele
organisaties verwachten veel van het internet in de strijd tegen armoede,
onrecht en ontwikkelingsproblemen. Dat bleek uit Bridging the Digital
Divide één van de talrijke parallelle bijeenkomsten in de schaduw van de
Wereldtop voor Duurzame Ontwikkeling in Johannesburg.


Volgens schattingen van het VN-Ontwikkelingsprogramma (UNDP) hebben niet
meer dan 5 tot 8 miljoen Afrikanen toegang tot het internet, en daarvan
leeft meer dan de helft in Zuid-Afrika en nog eens een groot deel in een
handvol andere landen als Marokko, Egypte en Nigeria. Toch zetten nieuwe
informatie- en communicatietechnologieën in alle landen actievoerders aan
het dromen. De eerste spectaculaire successen zijn er overigens al. In
Uganda slaagden vrouwengroepen er bijvoorbeeld via het internet in de VS
kleine leningen vast te krijgen voor eenoudergezinnen.

Informatie is nog altijd een schaars goed in grote delen van Afrika, en
plaatselijke niet-gouvernementele organisaties zouden een grote stap vooruit
zetten als ze makkelijker in contact konden treden met de bevolkingsgroepen
waarvoor ze het opnemen en ook beter kunnen communiceren met hun
buitenlandse donoren. Dat geldt zowel voor mensenrechtenorganisaties als
voor groepen die ijveren voor vrouwenrechten, de verspreiding van aids
proberen tegen te gaan of opkomen voor de belangen van boeren of vissers.

Volgens Kalifa Gadiaga, een medewerkster van een vrouwenrechtenorganisatie
uit Mali, betekenen toegang tot communicatie via het internet en zelfs via
oudere technologieën als fax en video niet meer of minder dan macht voor
het volk. Als vrouwen meer aan de weet komen over de mogelijkheden om te
leren en zelf een inkomen te verwerven, hebben ze de eerste stap gezet naar
economische zelfbeschikking.

De deelnemers aan de bijeenkomst in Johannesburg botsten uiteraard op het
dilemma dat voor computers en internetaansluitingen geld nodig is dat arme
landen ook goed kunnen gebruiken voor investeringen in voedselveiligheid,
zuiver drinkwater en beter onderwijs. In Afrika kan bijvoorbeeld bijna 40
procent van de volwassen bevolking niet lezen en schrijven. Maar volgens
Karen Thorne van het Zuid-Afrikaanse Mediaworks leidt informatisering vaak
lijnrecht naar betere ontwikkelingskansen. Thorne stelt dat de strijd tegen
aids niet alleen gewonnen wordt door meer geld voor aidsremmers uit te
trekken - het is ook zinvol te investeren in betere communicatiekanalen
zodat medewerkers van kleine gezondheidsposten en patiënten in hun eigen
taal informatie krijgen over behandelingsmogelijkheden en preventieve acties
die bijvoorbeeld kunnen beletten dat zwangere vrouwen het hiv-virus in hun
bloed doorgeven aan hun kinderen.

Rudolph Maziya, een aids-activist uit Swaziland, valt Thorne bij. Op vraag
van een aantal jongeren wil zijn organisatie in Lavumisa, een druk
grensstadje tussen Swaziland en Mozambique, een internet-café beginnen.
Enkele vrouwen uit Lavumisa zouden daar de kost kunnen verdienen door
reizigers te helpen hun e-mailaccount te raadplegen of nuttige informatie
uit het internet te halen. Op die manier zouden ze makkelijker nee kunnen
zeggen tegen mannen die tegen betaling met hen naar bed willen gaan. Het
cybercafé zou ook een informatiepunt kunnen worden voor alles wat met aids
te maken heeft; enkele muisklikken zouden actuele en volledige antwoorden op
alle mogelijke vragen kunnen opleveren.

Afrikaanse mensenrechtenorganisaties en journalisten hebben het internet al
lang ontdekt als een middel om uit hun relatieve isolement te treden en de
internationale publieke opinie attent te maken op schandalen en misstanden.
Berichten over folteringen en politieke moorden, kinderarbeid en
mensenhandel die op het wereldwijde web terechtkwamen hebben Afrikaanse
regeringen er in sommige gevallen al toe aangezet hun beleid bij te sturen.

Maar om communicatie via het internet in Afrika echt te doen doorbreken,
zijn aparte strategieën nodig. Voor 816 miljoen inwoners telde Afrika in
2001 bijvoorbeeld nog niet meer dan 44 miljoen telefoonverbindingen, terwijl
er amper 6 miljoen PC’s in gebruik waren. In veel plattelandsgebieden is er
zelfs geen stroom. Volgens experts kan Afrika in dergelijke gebieden het
best inzetten op openbare ICT-voorzieningen. Dat zijn niet meer dan
veredelde telefooncellen waar gebruikers zich via een op zonne-energie
werkende computer op de informatiesnelweg zouden kunnen begeven. Belangrijke
e-mails en webpagina’s zouden door een verantwoordelijke kunnen worden
afgedrukt en overgemaakt aan plaatselijke organisaties die er gebruik van
kunnen maken. Gelet op de lage alfabetiseringsgraad in landelijke gebieden,
zou de plaatselijke communicatiespecialist die informatie in veel gevallen
zelfs moeten gaan voorlezen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.