Islamisten winnen aan invloed in Tanzania

Ook op Zanzibar, het semi-autonome eiland en vakantieparadijs voor de kust van Tanzania, verstoren moslimactivisten de rust. Groepen als Simba wa Mungu (de leeuw van God) bezetten moskeeën, blazen bars in de lucht en vallen vrouwen op straat aan omdat ze geen buibui dragen, een zwart gewaad dat enkel het gezicht onbedekt laat. In de kronkelachtige straatjes van Zanzibar City worden pamfletten uitgedeeld die oproepen tot actie tegen de toeristen uit het Westen. De politie ontdekte eerder dit jaar 10 kilogram dynamiet in het huis van een sjeik die aan het hoofd staat van een grote moskee.

“Wij strijden voor Allah”, zegt Mohammed Madi (29), de aanvoerder van een radicale cel in Zanzibar. “Ik kan een bom bouwen waarvan ik weet dat ze me zal doden, samen met heel wat ongelovigen. Zij zullen branden in de hel, maar ik ga naar het paradijs”. Madi krijgt zijn financiële middelen naar eigen zeggen via de ambassades van Jemen en Saoedi-Arabië in Dar Es Salaam. “Het geld dient officieel om medicijnen te kopen, maar wij gebruiken het voor ons werk en om wapens te kopen”, zegt Madi. Diplomaten van beide landen ontkennen de aantijgingen in alle toonaarden.

Winkelier Abdullah Muhammad vertelt hoe hij op straat door radicalen werd tegengehouden met de vraag of hij zich wilde aansluiten bij de Jihad. Hij weigerde en verliet kort daarna het eiland, uit vrees voor zijn leven. In heel Tanzania hebben radicale moslims uit Afghanistan moskeeën overgenomen en proberen ze mensen te ronselen voor de heilige oorlog. “Mensen werden aangespoord lijsten te ondertekenen om te gaan vechten in Afghanistan”, zegt Adida Rajabu, chef van de veiligheidsdienst, aan IPS. Hij acht het echter onwaarschijnlijk dat veel Tanzanianen uiteindelijk in Afghanistan zullen geraken.

“De echt gevaarlijke mensen zijn niet de activisten die veel lawaai maken”, zo vertelt een Westerse diplomaat. “’Slapende cellen’ houden zich gedeisd tot het moment waarop ze uit het buitenland een opdracht en geld krijgen. Deze kleine groepjes zijn erg moeilijk op te sporen”.
Van officiële zijde lijkt men er redelijk gerust in. “Je weet er meer van dan ik”, zei de president van Zanzibar, Amani Abeid Karume, aan IPS. “Geef me je informatie en de namen van de mensen in kwestie en ik schiet onmiddellijk in actie. Ik kan niet elk gerucht achternajagen”.

Het netwerk van Al-Qaida in Oost-Afrika gaat terug op het vijfjarige verblijf van Osama bin Laden in Sudan, van 1991 tot 1996. Toen Somalië ten prooi viel aan anarchie en strijd tussen krijgsheren zetten Bin Laden er een basis op die onder meer de aanslagen op de Amerikaanse ambassades in Kenia en Tanzania uitvoerde. 224 mensen kwamen daarbij om. Al-Qaida wordt ook verdacht van een bomaanslag op een hotel in Mombassa en een mislukte raketaanval op een Israëlisch passagiersvliegtuig dat opsteeg vanuit Mombassa. Dertien verdachten, vooral Pakistanen en Somaliërs, werden gearresteerd.

De culturele eenheid en geografische toegankelijkheid dragen bij tot een snelle verspreiding van het radicale gedachtegoed. “De mensen, de cultuur en de godsdienst langs de kust van Somalië tot Tanzania zijn gelijk. De grenzen zijn getrokken door koloniale grootmachten”, zegt een lokale journalist. “De 3000 kilometer lange kustlijn wordt niet bewaakt. Geen enkele boot wordt tegengehouden”.

De Islamisten vergroten intussen hun commerciële invloed, in de banksector, de olie-industrie en de handel in edelstenen. “In Tanzania steken overal islamistische bedrijven de kop op”, zegt Amani Mwenegoha van de evangelisch-Lutherse kerk. “Ze kopen fabrieken op en vernietigen ze nadat ze de machines hebben verkocht. Dat past in hun strategie om van Tanzania een fundamentalistisch land te maken”.

Gørill Husby

xml=3

Ref: af ip cr