meer bescherming voor witte haai, minder voor Amerikaanse zeearend

Sinds de Jaws-films van Steven Spielberg geldt
de witte haai (Carcharodon carcharias) als vijand nummer één van het
kusttoerisme en zijn de tanden van het roofdier een gegeerd
verzamelaarsobject. Om die reden wil de Europese Commissie de haai op de
CITES-lijst van bedreigde diersoorten waarvan de handel moet worden
gereglementeerd. De Amerikaanse zeearend, de nationale trots van de
Verenigde Staten, vindt de Commissie dan weer overbeschermd.



De witte haai leeft in oceanen met gematigde temperaturen in gebieden waar
veel zeehonden zwemmen. Zijn enige natuurlijke vijand is de mens, die hem
bejaagt als trofee of omdat de haai zich in de buurt van een badplaats
ophoudt. Sinds Jaws en - in mindere mate - Finding Nemo geldt de witte
haai als zowat de grootste schurk van de wereldzeeën. Toch is er eigenlijk
niet veel geweten over het tot zeven meter lange roofdier. Het
Wereldnatuurfonds WNF kan naar eigen zeggen geen verantwoorde gok doen
over het aantal witte haaien.

De commissie heeft nog twee andere kandidaten voor de CITES-lijst. De
napoleonvis (Cheilinus undulatus) dankt zijn naam aan zijn profiel dat doet
denken aan een bicorne, het typische hoofddeksel van de Franse keizer. De
vis kan erg groot worden en heeft spectaculaire lippen, wat van hem een
waardevolle publiekstrekker maakt voor aquaria. Helaas geldt het dier ook
als delicatesse in Aziatische restaurants.

Het hout van de ramin (Gonystylus bancanus) tenslotte, is in Europa erg
geliefd om kader van te maken, maar is afkomstig uit Indonesische bossen die
het leefgebied vormen van de oerang-oetang.

Wanneer een dier op de lijst van de Conventie voor de Internationale Handel
in Bedreigde Diersoorten (CITES) staat, mag het niet worden verhandeld
zonder de nodige licenties en controles. Er is ook een lijst met dieren die
helemaal niet mogen worden verhandeld. Enkele landen hebben voor de
aanstaande CITES-conferentie van 2 tot 14 oktober in Bangkok voorstellen
gedaan om dieren van die lijst te schrappen. Het gaat onder meer om de
dwergvinvis, de Afrikaanse olifant en de Amerikaanse Zeearend.

Wat de dwergvinvis en de Afrikaanse olifant betreft, houdt de commissie vast
aan het moratorium. Het vangstverbod voor walvissen is een zaak voor de
Internationale walviscommissie. De commissie erkent dat enkele Afrikaanse
landen bijzonder succesvol zijn geweest in de bescherming van het
olifantenbestand, maar wil geen handel toelaten zolang niet zeker is dat er
dan niet meer zal worden gestroopt.

Voor de American Bald Eagle, de Amerikaanse zeearend, ziet de commissie wel
speelruimte. Het conserveringsprogramma in de VS en de buurlanden was erg
succesvol en andere vogelsoorten zijn meer bedreigd, zo luidt het. De
zeearend geldt als embleem voor het vrijheidsideaal en de macht van de
Verenigde Staten.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.