Moedersterfte op Papoea Nieuw Guinea dramatisch hoog

Nieuws

Moedersterfte op Papoea Nieuw Guinea dramatisch hoog

Catherine Wilson

22 april 2012

Tussen 1990 en 2008 is de moedersterfte wereldwijd met 34 procent afgenomen. In Papoea Nieuw Guinea verdubbelde de moedersterfte echter in dezelfde periode.

De schokkende cijfers hebben geleid tot nationale plannen om de gezondheidszorg te verbeteren, maar de implementatie daarvan lijkt voorlopig uit te blijven.

Papoea Nieuw Guinea telt veel plattelandsbewoners. Verder is er sprake van genderongelijkheid, slechte gezinsplanning en slechte gezondheidszorg op het platteland. Factoren die bijdragen aan het hoge aantal dodelijke complicaties bij bevallingen.

Volgens het VN-Ontwikkelingsprogramma (UNDP) overlijden op Papoea Nieuw Guinea 250 moeders per 100.000 geboorten. Het Nationale Demografische Gezondheidsonderzoek uit 2006 spreekt echter over 733 doden per 100.000 geboorten. Dat is in de regio Azië-Pacific het hoogste aantal na Afghanistan.

Thuisbevallingen

Gezondheidsexperts zeggen dat de levens van de moeders gered kunnen worden door goede pre- en postnatale zorg. Op Papoea Nieuw Guinea is het daarmee echter slecht gesteld: 17 procent van de inwoners heeft op plaatsen waar geen wegen zijn en twee op de vijf gezondheidsfaciliteiten heeft te kampen met elektriciteitsuitval en gebrek aan medische basisbenodigdheden.

Glen Mola, voorzitter van de afdeling verloskunde en gynaecologie van de Universiteit van Papoea Nieuw Guinea, zegt dat het goed mogelijk is voor vrouwen om thuis te bevallen, zolang er niets misgaat. “Als er iets fout gaat, kan dat dodelijk zijn als de vrouw ergens in een dorp woont. Dat de moedersterfte op Papoea Nieuw Guinea zo verschrikkelijk hoog is, komt omdat 67 procent van de vrouwen thuis bevalt.”

De aanwezigheid van een vroedvrouw of verloskundige bij de bevalling is niet afdoende, zegt ze, als er complicaties optreden.

Kerkelijke gezondheidszorg

Vrouwen hebben weinig vertrouwen in de openbare gezondheidszorg, bleek uit onderzoek van de Ministeriele Taskforce voor Kraamzorg. Gezondheidsfaciliteiten van kerkelijke organisaties, die 60 procent van de gezondheidscentra in het land runnen, staan veel beter bekend.

De Kerk van de Nazarener heeft een streekziekenhuis in Mount Hagen in de provincie Western Highlands en gezondheidscentra’s op het platteland van de provincie Jiwaka.

Volgens Scott Dooley, bestuurder van het Nazarener Ziekenhuis, zijn complicaties tijdens de zwangerschap de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen. Seksueel geweld speelt echter ook een rol. “Veel vrouwen hebben te maken met gedwongen seks, zelfs binnen het huwelijk”, zegt hij. “Zwangere vrouwen lopen extra risico’s als er sprake is van huiselijk geweld. We hebben al vaak gezien dat een zwangerschap daardoor afgebroken werd.”
Verkrachting en ongewenste zwangerschappen leiden er volgens hem toe dat veel vrouwen illegale abortussen ondergaan. “Die zijn erg gevaarlijk. Vrouwen kunnen doodziek worden als abortussen niet goed worden uitgevoerd.”

Angst

Uit een onderzoek naar moedersterfte in het Algemene Ziekenhuis Goroka, in de provincie Easter Highlands, blijkt dat onveilige abortussen in 2008 de oorzaak waren van 48 procent van de moedersterfte.
 
Mola zegt dat er dringend behoefte is aan gezinsplanning, betere training van artsen en gezondheidswerkers en voorlichting. “Veertig procent van de zwangerschappen is niet gepland en de moedersterfte bij ongewenste zwangerschappen ligt hoger”, zegt Mola. “Alle gezondheidsfaciliteiten zouden dagelijks begeleiding moeten bieden bij gezinsplanning.”

Hij wil ook dat seksuele gezondheidszorg wordt opgenomen in het lespakket op scholen. “Zodat de volgende generatie het beter kan doen.”

Dooley wijst op de noodzaak om de het wegennet en de communicatie op het platteland te verbeteren. Verder zou de angst om in een kliniek te bevallen, moeten worden weggenomen. “Veel vrouwen bevallen thuis, zelfs als ze dichtbij een kliniek wonen. Soms willen vrouwen niet naar het ziekenhuis omdat ze bang zijn dat ze dan naakt gezien worden of dat er een mannelijke arts aanwezig is. Ook zijn ze bang voor de hoge ziekenhuiskosten, of om onderweg lastig te worden gevallen door vijandelijke bevolkingsgroepen.”

Mannen moeten volgens Dooley meer verantwoordelijkheid nemen tijdens zwangerschappen. “Er is zelden een echtgenoot aanwezig tijdens de bevalling. De cultuur speelt daar een grote rol in. Als mannen bereid zijn financieel bij te dragen aan een bevalling en hun vrouw aanmoedigen in het ziekenhuis te bevallen, zou het aantal bevallingen onder supervisie aanzienlijk toenemen.”

Een hogeresolutiefoto is beschikbaar op: http://farm8.staticflickr.com/7069/6951391812_df4d226827_o.jpg