Namibiërs investeren miljoenen in watervoorraad voor morgen

Windhoek is de droogste stad ten zuiden van de Sahara. Het leeuwendeel van het water dat de inwoners verbruiken, komt uit stuwdammen die tot 160 kilometer ver weg liggen. “Als de pijpleiding die het water aanvoert lek slaat, krijgt de hele stad met watergebrek af te rekenen”, zegt Ferdinand Brinkman, de hoofdingenieur van de watervoorziening van Windhoek. Een waterzuiveringsinstallatie bij de stad levert amper een kwart van de 60.000 tot 70.000 kubieke meter die de stad dagelijks nodig heeft. Onder de stad bevindt zich ook een grote waterhoudende laag, maar die voorraad is bijna opgebruikt omdat er sinds de jaren vijftig te veel water uit werd opgepompt.

Noodvoorraad

Via boorgaten wordt er nu weer mondjesmaat zuiver water in de ondergrond van Windhoek gepompt. “Als we de waterhoudende laag weer kunnen aanvullen, heeft de stad een voorraad van 47 tot 66 miljoen kubieke meter water”, zegt Greg Christelis, adjunct-directeur Geohydrologie in het Namibische ministerie van Landbouw, Water en Bosbouw. “Dan hebben we een noodvoorraad voor wanneer er problemen zijn met de pijpleiding of als er bij grote droogte niet meer genoeg water in de stuwmeren staat.”
Het is een ambitieus plan. Er is zeker veertien jaar nodig om de watervoorraad onder de stad weer aan te vullen. Heel die tijd kan er nauwelijks grondwater worden opgepompt. Het ondergrondse water mag ook niet vervuild raken. Daarom is er ten zuiden van de stad een zone afgebakend waar niet meer mag worden gebouwd, om insijpelende neerslag schoon te houden. “Dat betekent dat ongeveer tienduizend percelen onverkoopbaar worden – een verlies van twee tot drie miljard rand (tweehonderd tot driehonderd miljoen euro) voor de stad”, zegt Brinkman.

Lening

Om water in en uit de waterhoudende laag te pompen, moeten er op uitgekiende plaatsen speciale en soms erg diepe boorgaten komen. Samen met de vernieuwing van de pijpleidingen die de stad van water voorzien, zal de hele onderneming Windhoek 46,5 miljoen euro kosten.
“Ons jaarbudget bedraagt maar 240 miljoen rand (24 miljoen euro), en daarvan gaat maar een fractie naar uitgaven voor infrastructuur”, zegt Brinkman. Private partners voor het project zijn niet meteen in zicht, en de kosten op de verbruikers verhalen, lijkt onhaalbaar. Water is nu al duurder in Windhoek dan in Zuid-Afrika, terwijl de inwoners van de stad gemiddeld minder verdienen. Windhoek hoopt dan maar een gunstige internationale lening vast te krijgen voor het project, waarvan de terugbetaling over een voldoende lange periode kan worden gespreid.