Namibische regering organiseert inspraak via sms en Facebook

Nieuws

Namibische regering organiseert inspraak via sms en Facebook

Servaas van den Bosch

27 juli 2009

De Namibische regering werkt aan een nieuwe wet die het welzijn van kinderen in het land moet verbeteren. De regering en kinderrechtengroepen die de tekst schrijven, vragen het publiek om ideeën en commentaren via sms en Facebook.

De meest recente wetsbepalingen die het lot van weeskinderen en andere kwetsbare groepen van jongeren in Namibië, dateren van 1960. “De wet moet geactualiseerd worden en afgestemd worden op het Afrikaans Handvest en de VN-Conventie van de Rechten van het Kind”, zegt Carina du Toit van het Zuid-Afrikaanse Centrum voor Kinderrecht.
Du Toit maakt deel uit van een groep van internationale experts die Namibië helpen de nieuwe wet op te stellen. Maar de belangrijkste inbreng moet uit de Namibische bevolking zelf komen. Het Centrum voor Juridische Bijstand in Windhoek dat de regering helpt, organiseert in heel het grote maar dunbevolkte land workshops. Via de drie Namibische kranten zijn ook folders verspreid die de lezers oproepen opmerkingen te sms’en.
“In mei kregen we maar tien reacties, maar in juni al 107”, zegt Rachel Coomer van het Centrum voor Juridische Bijstand. Het centrum heeft ook een groep opgezet op de sociale netwerksite Facebook, die nu al 250 leden telt. “Via facebook bereiken we jonge mensen, en hun inbreng is essentieel”, zegt Dianne Hubbard van het centrum.
Meer wezen, slechtere opvang 
De aids-epidemie maakt dat er veel wezen zijn in Nambië. Samen met andere kwetsbare kinderen zijn het er al een kwart miljoen op een bevolking van amper twee miljoen. En omdat families niet meer zo hecht zijn als vroeger, worden steeds meer wezen slecht opgevangen of zelfs helemaal aan hun lot overgelaten.
De staat kan weinig doen. Namibië heeft welgeteld 44 sociaal werkers in dienst. De inschakeling van een pleeggezin is nog relatief zeldzaam in vergelijking met opvang binnen de grootfamilie, en wettelijk niet geregeld. In andere wezengezinnen wordt het oudste kind gewoon gezinshoofd. Ook die rol is wettelijk niet erkend, wat het moeilijker maakt voor dergelijke gezinnen een uitkering te krijgen en goedkoper naar school of naar de dokter te kunnen.
Het is ook onduidelijk wie beslissingen kan nemen voor die kinderen. Wie moet jongeren de toestemming geven om contraceptiva te kopen of een aidstest te vragen als er geen duidelijke voogd is? De regeling van dergelijke zaken moet ook rekening houden met de verschillende culturen van de volken die in Namibië leven.
Net omdat er zo veel en erg complexe vragen opdoken, vond Namibië het belangrijk verregaande inspraak te organiseren. De wet zou voor het einde van dit jaar aan het Namibische parlement moeten kunnen worden voorgelegd.