Ramadan zorgt voor voedselonrust in Algerije

Afgelopen twee weken is de prijs van tomaten verviervoudigd op de markt in Algiers. Ook gevogelte is meer dan de helft duurder geworden. Een grotere vraag ligt aan de oorzaak: met het oog op het begin van de Ramadan wil ieder gezin voldoende eten in huis hebben, zegt de overheid bij monde van de minister van Religieuze Zaken Bouabdellah Ghlamallah.
De schuld wordt gelegd bij de handelaars, die zogeheten “Ramadan-prijzen” vragen voor bepaalde basisproducten. De overheid verwijt hen te speculeren met de voedselprijzen. Dit wordt echter met klem ontkend door de handelaars: een slechtere oogst, met een kleiner aanbod tot gevolg, zou hen nopen de prijzen te verhogen.
De overheid heeft beloofd snel maatregelen te nemen. Zo mogen profiterende handelaars strenge boetes verwachten. Ook komt er voedselhulp voor het minder welvarende deel van de bevolking. Voedsel gaat immers steeds meer plaats innemen in het al krappe gezinsbudget. Anderhalf miljoen voedselpakketten worden verdeeld om de eerste nood te lenigen.
Een constante toelevering van voedselproducten wordt gegarandeerd: de overheid heeft nog ettelijke tonnen tomaten in voorraad, volgens de minister van Handel Hachemi Djaaboub. Ook Cevital, de belangrijkste olie- en suikerproducent in Algerije, drukt de publieke opinie op het hart dat er geen reden is tot paniek. Het bedrijf verlaagt de prijzen van haar producten en zegt dat er nog voldoende voorraad is.
Het is niet de eerste keer dat Algerije te kampen krijgt met stijgende voedselprijzen. Door ondermeer de belastingen op gevogelte af te schaffen en dankzij 2,5 miljard dollar overheidssteun voor met name graan- en melkproducten, kon in het verleden meerdere keren een crisis worden afgewend.
Een onderzoek van de Wereldbank (juni 2008) wijst erop dat de stijgende voedselprijzen in Algerije veeleer van structurele aard zijn, met niet enkel het begin van de Ramadan als boosdoener. Het land is erg afhankelijk van import en is zo onderhevig aan wisselende sentimenten op de internationale markten en een weinig stabiele dollar. De hogere olieprijs doet de kost van productie stijgen. Bovendien wordt een deel van de eigen voedselproductie omgezet in biobrandstoffen.
De stijging van de voedselprijzen treft niet enkel Algerije. Meer en meer moeten landen als Egypte of Haïti rekenen op de internationale gemeenschap om de allerarmsten te kunnen voeden. De president van de Wereldbank Robert Zoellick stelt dat de “wereld in een gevarenzone komt door de stijgende voedsel- en olieprijzen. Een catastrofe staat op stapel.”