“Search and avoid”: Amerikaanse soldaten in Irak kiezen het hazenpad

Amerikaanse soldaten in Irak parkeren hun Humvee vaak op een rustig plekje en hopen dat er geen rebellen langskomen. Oudgedienden van de aanslepende interventie zeggen dat demotivatie en een slechte uitrusting veel soldaten een loopje doen nemen met hun opdrachten.
“Search and avoid” (zoek en vermijd), zo heet de onder de Amerikaanse strijdkrachten blijkbaar wijdverbreide praktijk . Het is een woordspeling op “search en destroy” (zoek en vernietig), het eigenlijke ordewoord in de strijd tegen de rebellen.
Phil Aliff  was van augustus 2005 tot juli 2006 in Irak gestationeerd, in de buurt van Abu Ghraib en Fallujah. “Het moreel was ongelooflijk laag”, vertelt hij. “De meeste mannen in mijn eenheid hadden er net opdrachten in Afghanistan opzitten”. In Irak werden Aliff en zijn collega’s verondersteld het Iraakse leger te helpen een vuist te maken tegen de opstandelingen. Maar volgens Aliff moesten de Amerikanen uiteindelijke toch alle gevechtstaken voor hun rekening nemen.
Aliff zegt dat hij aan zeker 300 patrouilles deelnam. “Er explodeerden zoveel bommen naast onze voertuigen dat onze motivatie een onvoorstelbare knauw kreeg. We beslisten dat de enige manier om niet aan stukken te worden gereten erin bestond om niet de hele tijd rond te rijden. We zochten dus voortaan ergens in de velden een open plaats uit waar we gewoon bleven staan. Om het uur namen we contact op met onze basis om te melden dat we op zoek waren naar wapenopslagplaatsen en dat alles rustig was”.
Andere veteranen vertellen gelijkaardige verhalen. “We reden meteen door naar het einde van de route die ons was aangewezen en gingen bovenop een brug staan, van waar we een goed uitzicht hadden”, zegt Eli Wright, die in 2003 en 2004 dienst deed in Ramadi, de hoofdstad van de woelige provincie Al Anbar. “We tuurden rond door onze verrekijkers in plaats van de omgeving echt uit te kammen. Maar via de radio gaven we wel door dat we rondreden.”
Volgens Wright, een 26-jarige verpleger, hielden veel eenheden op die manier de risico’s van het patrouilleren binnen de perken. “We hingen wat rond, luisterden naar muziek, rookten en deden gewoon alsof.”
Wright klaagt dat zijn eenheid geen gepantserde versie van de Humvee ter beschikking had, het snelste patrouillevoertuig dat de Amerikanen in Irak inzetten. “Onze Humvees hadden deuren uit canvas. We legden zandzakjes op de vloer en tegen het einde van onze dienst schroefden we alle metalen platen die we konden vinden op onze voertuigen. Iedereen deed dat. En pas nadat we vertrokken waren, kwamen er gepantserde Humvees.”
Dat sommige eenheden er de kantjes aflopen, blijkt ook uit de statistieken over Sigacts (‘Significant Actions’ – vijandelijke aanvallen) die ze moeten rapporteren. ”Er waren eenheden die nooit Sigacts doorgaven”, zegt Geoff Millard, die in 2004 en 2005 dergelijke gegevens verzamelde in de gevaarlijke gebieden rond Baquba, Tikrit en Samarra. “Er waren minstens vijf compagnieën die nooit contact hadden met de vijand. Ik denk dat de ‘search and avoid’ –strategie al lang wordt toegepast.”
Volgens Miljard is er ook nog geen einde aan gekomen. “Een van mijn vrienden is nu in Bagdad, en we e-mailen constant. Hij vertelde me dat ze bijna elke dag op een parkeerplaats gaan staan, frisdrank drinken en op de blikjes schieten. Ze betalen Iraakse jongens om boodschappen te doen en rond te vertellen dat hun eenheid niets doet en met rust wil worden gelaten.”
Toch blijft de inzet in Irak voor veel soldaten ondraaglijk. Aliff, die nu deel uitmaakt van Iraq Veterans Against the War (IVAW), lijdt hij aan post-traumatic stress disorder (PTSD), een geestelijke aandoening die volgens de artsen bij hem onbehandelbaar is.
Volgens de Administratie voor Veteranenaangelegenheden is het aantal Amerikaanse soldaten die in  Irak en Afghanistan werden ingezet en daarna hulp moesten zoeken voor PTSD, van juni 2006 tot juni dit jaar met 70 procent gestegen. Zo’n 50.000 Amerikaanse soldaten lijden nu aan de aandoening. Dat zijn er duidelijk meer dan de 30.000 manschappen die gewond raakten in Afghanistan en Irak.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.