Strijd voor homorechten in Oeganda nog niet gestreden

In Oeganda is een relatie met iemand van hetzelfde geslacht illegaal en strafbaar. De gevangenisstraffen kunnen oplopen tot 14 jaar.

De wetgeving rond homoseksualiteit wordt gesteund door een meerderheid van de Oegandezen en ook beïnvloed door de lobby van Amerikaanse evangelische kerken die zich nu nog meer op Afrika richten, na het verlies van de antihomostrijd in hun thuisland.

De wet zou binnenkort nog meer draconisch kunnen worden als de Anti-Homosexualiteitsnota, ook wel bekend als de ‘Kill the gays Bill’, die eerder dit jaar opnieuw in het parlement werd geïntroduceerd, zou worden gestemd.

Dit zeer omstreden wetsvoorstel werd voor het eerst ingediend door kamerlid David Bahati in oktober 2009 en verdeelt homoseksuele ‘misdaden’ in drie categorieën: ondersteuning van homoseksualiteit, homoseksualiteit en verergerde homoseksualiteit.

Het niet aangeven van een homoseksuele vriend of familielid aan de autoriteiten wordt dan beschouwd als het helpen van de lesbische, homo, biseksuele of transgendergemeenschap (LGBT) en bestraft met drie jaar gevangenis.

Homoseksuele handelingen kunnen leiden tot een levenslange vrijheidsberoving.

Onder ‘verergerde’ homoseksualiteit worden verschillende misdrijven verstaan zoals homoseksuele handelingen met een gehandicapt persoon, een minderjarige, of met een HIV-positieve ‘dader’.

Internationale druk

Het wetsvoorstel moet nog worden gestemd en dat werd voorlopig telkens vertraagd als gevolg van druk van de internationale gemeenschap, waaronder Groot-Brittannië en Zweden, die dreigen om in hun financiële steun aan Oeganda te snijden mocht de wet het halen.

De documentaire “Call Me Kuchu”, geregisseerd door Katherine Fairfax en Malika Zouhalli-Worrall, volgt de strijd van de moedige LGBT-activist David Kato tegen de welig tierende homofobie in Oeganda.  De film werd eind juni vertoond op de Human Rights Watch Film Festival in New York.

“Het grootste werk wordt gedaan door activisten zoals zij in deze film. Ze zijn een bron van inspiratie voor mij”, reageerde VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon na een screening van de film.

Het werk van deze activisten haalde vaak de voorpagina’s van Oegandese tabloids die de heksenjacht tegen homo’s mee ondersteunen. Een van deze tabloids, het tijdschrift Rolling Stone (geen banden met de Amerikaanse publicatie met dezelfde naam), publiceerde een lijst van honderd voorname homo’s en lesbiennes met foto en persoonlijke gegevens in oktober 2010. De ondertitel luidde: “Hang ze!”

Kort nadat David Kato de rechtszaak tegen het tijdschrift Rolling Stone voor het publiceren van de lijst won, werd hij vermoord teruggevonden in zijn huis.

“Het feit dat veel landen tegenwoordig de rechten van de LGBT-gemeenschap erkennen, zet landen die dat niet doen onder druk”, zegt Charles Radcliffe, adviseur seksuele geaardheid en gender van het Agentschap Mensenrechten van de Verenigde Naties. “Elke maatschappij evolueert op zijn eigen tempo maar geen enkele maatschappij kan de fundamentele rechten van bepaalde personen blijven ontkennen. Verandering zal er komen, de enige vraag is hoe snel” besloot Radcliffe.