"Stuur Cubaanse dissidenten niet in ballingschap"

Felix Navarro en José Daniel Ferrer, de laatste 2 van de groep van 75 dissidenten die in maart 2003 waren aangehouden, zijn sinds gisteren (woensdag) thuis. “Het is een stap in de goede richting voor de mensenrechten op Cuba dat alle gewetensgevangenen van de harde operatie van maart 2003, en de activist die vorige december werd aangehouden, zijn vrijgelaten, vooral als men bedenkt dat ze nooit in de gevangenis hadden mogen belanden”, zegt Gerardo Ducos, Cuba-expert van Amnesty International.

De meeste dissidenten kwamen pas vrij nadat ze ingingen op het aanbod van de Spaanse regering-Zapatero om met hun gezin naar Spanje te reizen. De activist die in december was aangehouden, is Néstor Rodríguez Lobaina, voorzitter van de Cubaanse Jongerenbeweging voor Democratie; ook zijn vrijlating is aangekondigd, en ook hij gaat in ballingschap.

Orlando Zapata Tamayo

“Wat we nu willen zien, is dat de Cubaanse autoriteiten activisten niet tot ballingschap verplichten als voorwaarde voor hun vrijlating”, zegt Gerardo Ducos. Hij vraagt Havana ook dat “alle mensenrechtenactivisten hun legitieme werk kunnen doen zonder de angst bedreigd, geïntimideerd, opnieuw gearresteerd en onterecht veroordeeld te worden in hun eigen land.”
Zo zijn vorige maand meer dan honderd personen op één dag opgepakt om te voorkomen dat ze de dood van een hongerstaker zouden herdenken, zegt Amnesty international. Dissident Orlando Zapata Tamayo overleed op 23 februari 2010 na een hongerstaking 85 dagen uit protest tegen de onmenselijke omstandigheden waarin hij was vastgehouden.

Een andere internationale mensenrechtenorganisatie, Human Rights Watch, liet in januari weten dat ze niet onder indruk was van de recente golf van vrijlatingen door Havana. “Nog veel meer journalisten, mensenrechtenverdedigers en dissidenten blijven achter de tralies, en de regering maakt steeds meer gebruik van korte, willekeurige aanhoudingen om zijn critici te straffen.”

Damas de Blanco

De Damas de Blanco (Vrouwen in het Wit), de organisatie van vrouwen, moeders en dochters van politieke gevangenen in Cuba, maakten in oktober 2010 een lijst met de namen van 113 gevangenen bekend die nog in Cuba zouden vastzitten om politieke redenen. Volgens de vrouwen is de kans groot dat er nog meer politieke gevangenen zijn aangezien Havana geen binnen- of buitenlandse waarnemers toelaat in de gevangenissen.

De Cubaanse Commissie voor Mensenrechten en Nationale Verzoening telde bovendien meer dan 1220 willekeurige, korte aanhoudingen van januari tot september 2010. Dat is bijna een verviervoudiging ten opzichte van het volledige jaar 2007. Bij hun aanhouding krijgen arrestanten niet te horen waarom ze worden opgepakt. De veiligheidsdiensten dreigen met langere opsluiting als ze blijven deelnemen aan activiteiten die kritisch zijn voor de regering.

De Damas de Blanco en andere dissidenten zijn de laatste maanden bovendien regelmatig het doelwit van “acties van afkeer” door jongeren die daartoe worden gemobiliseerd door de overheid. Vorige week nog voorkwamen honderden studenten van de Universiteit van Havana, die waren vrijgesteld van de verplichting om de les bij te wonen, dat de Damas de Blanco een optocht hielden naar twee kerken in de Cubaanse hoofdstad.

Volgens Elizardo Sánchez, voorzitter van de Nationale Commissie voor Mensenrechten en Nationale Verzoening, gebruikt de Cubaanse regering “burgers om ander burgers te terroriseren.”

Lees ook: Kerk in Cuba krijgt alle 75 dissidenten vrij.