Venezuela ruziet met Caribische eilanden over 'zandbank'
Bert Wilkinson
18 juli 2006
De Caribische landen willen duidelijkheid over de status van een rif dat Venezuela al sinds de jaren tachtig bezet houdt. Is het een eiland, dan kan Venezuela aanspraak maken op een omliggend zeegebied waar wel eens gas kan zitten. Is het een rots, dan gaat die regel niet op.
Voor de Caribische eilanden en Venezuela is de benaming een wereld van verschil. De zandbank, die in de Cariben bekend staat als de Vogelrots en in Venezuela als Isla de Aves (Vogeleiland), ligt ongeveer 100 kilometer ten westen van Dominica en 550 kilometer ten noorden van Venezuela. Op haar hoogste punt steekt ze nauwelijks vijf meter boven de Atlantische Oceaan uit.
Pas vorig jaar ontstond wrevel over de status van het ‘eiland’, omdat Venezolaanse marineschepen plotseling burgers naar de zandbank begonnen te vervoeren om er trouwfeesten, doopfeesten en andere ceremonieën te houden.
De betrokken landen komen binnen twee maanden bijeen om een oplossing voor de kwestie te vinden, zegt Charles Savarin, minister van Buitenlandse Zaken van Dominica. “Op die bijeenkomst zullen we niet discussiëren over wie de rots toekomt, aangezien de internationale gemeenschap Venezuela ziet als eigenaar. Wel willen we duidelijk afspreken waar de economische grenzen liggen en welke gevolgen dat zal hebben voor de nabijgelegen landen.”
Als de Vogelrots als een eiland erkend wordt, zou Venezuela het recht op een exclusieve economische zone van 200 mijl (300 km) kunnen opeisen. En dat kan gevolgen hebben voor alle Caribische landen van Antigua tot Grenada. Voor rots gelden volgens de Wet van de Zeeconventie andere regels. Probleem is wel dat Venezuela die Zeeconventie nooit erkend heeft.
Volgens de Organisatie voor Oost-Caribische Staten (OECS) kan de Vogelrots onmogelijk als eiland erkend worden: er is geen zoet water en ook begroeiing ontbreekt. Tot voor kort werd de rots alleen door vogels gebruikt als rustplaats. Venezuela wil echter niets liever dan dat ‘Isla de Aves’ als eiland erkend wordt. Op die manier zou het land immers aanspraak kunnen maken op een groot deel van het zeegebied in de omgeving. (JVP/JS)