Zuid-Afrikaanse regering zoekt naar ‘fluwelen’ oplossingen voor hongersnood

De prijsstijgingen zijn volgens analisten het gevolg van de steile
devaluatie van de Zuid-Afrikaanse munt op de internationale markten.
Essentiële importgoederen als olie zijn een flink stuk duurder geworden,
terwijl sommige landbouwproducenten voor hun waren de internationale
exportprijs vragen, die boven de binnenlandse prijs ligt. Anderen maken
gebruik van de crisissfeer om hun prijzen de hoogte in te jagen en
recordwinsten te boeken. Graan en groente zijn inmiddels 17 tot 44 procent
duurder geworden, terwijl de inflatie van voedselprijzen in de steden in
augustus aftikte op 20 procent. De regering staat onder grote druk
buitengewone maatregelen te nemen er werd dan ook reikhalzend uitgekeken
naar de afloop van de jongste kabinetsraad.

Het kabinet is overeengekomen dat vooral ten behoeve van arme huishoudens
dringende maatregelen moeten worden overwogen om de impact van de
voedselprijsinflatie aan te pakken. Noodgevallen mogen echter niet worden
beantwoord met reacties van korte duur, verklaarde regeringswoordvoerder
Joel Netshitenzhe. De Zuid-Afrikaanse regering wil niet weten van subsidies
of het invoeren van een vaste voedselprijs voor bepaalde voedingsmiddelen,
maar zoekt naar opties die de werking van de markt niet ondermijnen,
zoals het terugbrengen van heffingen op ingevoerd voedsel. Over twee weken,
na de volgende kabinetsraad, komt de regering met concrete oplossingen voor
de dag.

Dat antwoord is de koepel van vakverenigingen, het Congress of South
African Trade Unions (COSATU), in het verkeerde keelgat geschoten. Dit is
onaanvaardbaar. Het kabinet moet noodmaatregelen nemen om de nationale
crisis het hoofd te bieden, waarschuwde COSATU-secretaris Zwelizima Vavi.
De overheid beperkt zich tot dusver tot het vlotter doen verlopen van een
voedselprogramma in de lagere scholen.

James Morris, speciale gezant voor Humanitaire Noden van de Verenigde
Naties, bevestigde vorige week in de Zuid-Afrikaanse hoofdstad de sombere
vooruitzichten. Volgens Morris zijn momenteel 12 miljoen inwoners van de
hele zuidelijk-Afrikaanse regio hulpbehoevend, en komen daar over zeven
maanden nog eens 1,6 miljoen mensen bij. Een algemene hongersnood dreigt.
Morris wijst erop dat de HIV/aidspandemie de bevolking bovendien veel
kwetsbaarder maakt voor infecties en ziekten. De meest getroffen landen
zijn Lesotho, Malawi, Mozambique, Swaziland, Zambia en Zimbabwe.

Inmiddels trekt ook het Wereldvoedselprogramma (WFP) aan de alarmbel. Het
WFP, dat sinds april instaat voor voedselbedelingen aan 4,3 miljoen mensen
in de regio, meldt dat donorlanden nauwelijks een derde van de beloofde
financiële steun daadwerkelijk hebben gestort.