Ik moest en zou iets schrijven over precariërs. Gezwoegd heb ik. Maar het werd nu eens te baldadig, dan weer te theoretisch, dan weer te emotioneel. Er hing een schrijversblok aan mijn nek, en ik daarboven, ergens een paar mijlen onder de zee, happend naar adem. Het ontbrak me aan een goede invalshoek. Daarom klopte ik aan bij Elisatron, zelfverkla ...