Vijf zaken om je stad leefbaar te maken

Wil je van je stad de meest leefbare plaats ter wereld maken, of zo goed als?

Dat kan, maar het vereist hard werk en inzicht over hoe rampen voorkomen kunnen worden en planningsfouten, die enkel ellende brengen in de toekomst, vermeden kunnen worden.

In 2050, wanneer klimaatverandering een waarschijnlijk nog grotere impact zal hebben op het leven in de stad, zal het aantal mensen dat in stedelijke centra leeft stijgen naar 6,4 miljard. Als we niemand willen achterlaten in de race voor duurzame ontwikkeling, moeten we ons voorbereiden op een onzekere toekomst.

Hoewel aardbevingen en tsunami’s meer mensen doden, verdrijven extreme weersomstandigheden elk jaar ruim 20 miljoen mensen.

Gedurende de laatste 20 jaar zijn extreme weersomstandigheden verdubbeld en maken ondertussen voor 90% deel uit van alle grote geregistreerde rampen. Hoewel aardbevingen en tsunami’s meer mensen doden, verdrijven extreme weersomstandigheden elk jaar ruim 20 miljoen mensen. Rampen kosten de wereldeconomie meer dan 500 miljard dollar en doen elk jaar 26 miljoen mensen in armoede belanden.

Geen enkel land, stad of dorp zal gespaard worden van de gevolgen van klimaatverandering. Zo zijn er enkele grondbeginselen om rekening mee te houden wanneer u in overweging neemt hoe goed uw dorp of stad presteert bij het beheersen van rampenrisico’s. Terwijl het World Urban Forum deze week opent in Kuala Lumpur, Maleisië, zijn er vijf zaken om over na te denken:

nr. 1. Toegang tot een goed waarschuwingssysteem.

We moeten de kans verkleinen dat mensen sterven bij stedelijke rampen door ervoor te zorgen dat elementaire waarschuwingssystemen aanwezig zijn en dat deze waarschuwingen mensen bereiken, begrepen worden en ernaar gehandeld wordt. Mensen moeten een veilige plek hebben om te schuilen totdat de storm voorbij is of de vloed afneemt.

Nr. 2. Niemand mag in gevaar zijn.

We moeten het aantal mensen die getroffen zijn door rampen verminderen door ervoor te zorgen dat landgebruik en bouwvoorschriften geïmplementeerd zijn. Dit helpt om te verzekeren dat mensen wonen, werken en studeren in veilige gebieden en in gebouwen die gebouwd zijn volgens de normen vereist door het risicoprofiel van de locatie. Bouw niet indien het risico te hoog is.

Nr. 3. Gooi geen goed geld weg.

Het duurste ziekenhuis, de duurste school, weg of openbare voorziening is degene die opnieuw moet worden gebouwd nadat het is ingestort tijdens een storm of aardbeving. Beter heropbouwen is een opportuniteit, maar door in de eerste plaats beter te bouwen, worden onnodige kosten voor wederopbouw vermeden. Deze kosten nemen namelijk middelen weg voor onder andere onderwijs en gezondheidszorg, die de hele samenleving ten goede komen. Zorg ervoor dat de private sector en overheidsinstanties niet aan kritieke infrastructuurprojecten beginnen zonder rekening te houden met huidige en toekomstige rampenrisico’s.

Nr. 4. Laat niemand achter.

Iedereen moet betrokken worden bij de voorbereiding op een ramp, of het nu gaat over het voorzien van een noodpakket, het kennen van een evacuatieroute of het uitkijken voor een kwetsbare buur. Paraatheid en reactieplanning moeten vrouwen, jongeren, mensen met een handicap en ouderen betrekken. Mensen die mogelijk kwetsbaar zijn, hebben vaak een goed begrip van het rampenrisico en hoe hiermee om te gaan. Betrek de hele gemeenschap bij het ontwikkelen van strategieën voor rampenrisicobeheer. Dit is essentieel om weerbaarheid op te bouwen.

Nr. 5. Investeer vandaag voor een veiliger morgen.

Een investering in rampenrisicovermindering vereist vaak weinig moeite, maar een groot inzicht. Het behouden van mangrovebossen of waterrijke gebieden aan de kust zorgt bijvoorbeeld voor een betere bescherming tegen overstromingen en stormen. De auto thuis laten vermindert uw ecologische voetafdruk. Wat betreft grote investeringen om het rampenrisico te verminderen, kunnen de kosten-baten zo hoog zijn als 15:1 inzake economische verliezen en de kosten van wederopbouw.

De wereld zelf verandert in een stedelijk forum, en het opbouwen van weerbaarheid tegen rampen spaart niet alleen levens, maar verbetert ze ook.

Robert Glasser is de VN Secretaris-Generaal’s speciale vertegenwoordiger voor rampenrisicovermindering en het hoofd van de Internationale Strategie van de VN voor de Beperking van het Risico op Rampen www.unisdr.org