Mongolië krijgt voor het tweede jaar op rij te maken met een “dzud” - een bijzonder barre winter na een droge zomer. Het weerfenomeen heeft dit jaar al aan meer dan zestigduizend runderen het leven gekost.

China plant een enorm wind- en zonnepark in de Gobiwoestijn. Tegen 2030 moet het een capaciteit halen van 450 gigawatt - het dubbele van alle Amerikaanse wind- en zonneparken samen.

Door de grote vraag naar kasjmier dreigen graslanden in Mongolië in een woestijn te veranderen. Dat is niet alleen catastrofaal voor de natuur, ook de nomaden zelf delen in de klappen. En dat mag je, helaas, soms ook letterlijk nemen. ‘Herders gaan met elkaar op de vuist voor het beste grasland.’

Mijnbouwgigant Rio Tinto heeft volgens de Mongoolse overheid belastingen ontweken. Onderzoek wijst uit dat het IMF, de Wereldbank en de Amerikaanse ambassade ervoor zorgden dat Rio Tinto onder gunstige omstandigheden kon exploiteren. 

Door de enorme rijkdom aan mineralen wordt Mongolië als het “nieuwe Qatar” omschreven. Maar de enorme boom in de mijnbouw heeft gevolgen voor de traditionele herders, schrijven Jerome Mayaud en Troy Sternberg, onderzoekers aan de Universiteiten van British Columbia en Oxford. 

Wat hebben een giftig meer in Mongolië, een dodelijke longziekte in de Congolese kobaltmijnen en waterconflicten in de Andeslanden met elkaar gemeen? Dit: de zware tol die betaald wordt voor onze alleen in schijn groene elektrische auto’s.

De geschiedenis en archeologie van Mongolië, vooral bekend dankzij het grootste landrijk in de wereldgeschiedenis onder Dzjengis Khan, zijn van wereldbelang. Maar ze zijn ook bedreigd, omdat de klimaatverandering en plunderingen grote schade toebrengen aan oude sites en kunstschatten schrijft Julia Kate Clark, onderzoeker aan Flinders Universi ...

In Mongolië zijn sinds december meer dan zevenhonderd karkassen gevonden van bedreigde saiga-antilopen. Naar schatting zijn er 2500 tot 3000 dieren dood, meldt het Wereldnatuurfonds (WWF).

Iedereen heeft recht op een lapje grond in de Mongoolse hoofdstad Ulaanbaatar. Dat verklaart de afwezigheid van echt verpauperde sloppen, ondanks de explosieve groei van de stad. Tegelijk is die gegarandeerde kleine landeigendom ook verantwoordelijk voor vervuiling en gebrekkige dienstverlening. Is hoogbouw de oplossing?