De burgemeester van Cuenca (Ecuador)

Analyse

De burgemeester van Cuenca (Ecuador)

De burgemeester van Cuenca (Ecuador)
De burgemeester van Cuenca (Ecuador)

Cuenca is de op twee na grootste stad van Ecuador, na Quito en Guayaquil, en telt een half miljoen inwoners. Ze staat bekend als een behoudsgezind, maar daar zou wel eens verandering in kunnen komen. Sinds eind juli is Paúl Granda de nieuwe burgemeester. Een jonge man van zesendertig, die de gemeenteraadsverkiezingen won als kandidaat voor Alianza País, de beweging van president Correa.

Granda behoort tot de nieuwe generatie politici, jonge intellectuelen die de mogelijkheid hadden om in het buitenland te studeren. De nieuwe generatie heeft een andere stijl, vindt Granda. ‘Onze generatie zoekt meer praktisch en efficiënt naar oplossingen. We geloven ook heel sterk dat nieuwe technologieën een bijdrage kunnen leveren, onder andere om mensen toegang tot informatie te geven, waardoor er een transparanter beleid gevoerd kan worden.’
Nog net voor hij in functie trad, reisde hij naar China. Hij ging er op zoek naar steden waarmee Cuenca mogelijk een stedenband kan aangaan, en sloot contracten voor samenwerking op het gebied van infrastructuurwerken voor wegtransport en spoorwegen.
Granda: ‘Ik ben echt onder de indruk van de manier waarop zij het mobiliteitsprobleem aanpakken. Het was een indringende ervaring om kennis te maken met een niet-westerse beschaving.’ In de herstructurering van de mobiliteit overheerst de zorg voor het milieu. Granda: ‘Van milieubehoud willen we een thema maken dat in alle andere domeinen doorwerkt. Maar om eerlijk te zijn, daar moeten we nog een lange weg afleggen.’
Cuenca heeft een gerenommeerd nationaal park, met de Meren van Cajas. De kans is groot dat er in de provincie binnenkort begonnen wordt met grootschalige mijnbouw. Cuenca was het voorbije jaar een van de actieplekken van pressiegroepen tegen de mijnbouw.
Hoe denkt Granda daarmee om te gaan? ‘Ik denk dat je een evenwicht moet zoeken tussen de zorg voor het milieu en een rationele, technologische exploitatie van de natuurlijke rijkdommen. Als de exploitatie een te zware belasting blijkt voor het milieu, moet de zorg voor het milieu voorrang krijgen op de economische belangen.Maar als het mogelijk is om die twee te combineren, is het een kans om die rijkdommen te verdelen voor sociale ontwikkeling. Ik geloof niet dat radicale standpunten in dit dossier helpen om vooruitgang te boeken. In tegendeel, die richten veel schade aan.’
In Cuenca heeft nagenoeg iedereen familie in het buitenland. Het is een van de regio’s van het land met het hoogste migratiepercentage. Granda: ‘De migratie heeft een heel grote impact. Economisch, vanwege het teruggestuurde geld, dat een aanzienlijke bijdrage levert aan de ontwikkeling van onze stad. Maar de sociale prijs is groot: migratie betekent het uiteenvallen van de gezinnen en als stadsbestuur moeten we dat opvangen en voorkomen dat het leidt tot een verdere desintegratie of ergere problemen. Ze heeft ook een psychologische impact, mensen behoren mentaal niet meer tot deze stad. We moeten werk maken van een beleid voor opvang en re-integratie van teruggekeerde migranten en de stortingen uit het buitenland verstandig gebruiken.’