“‘Act home’
De IAO probeert elk jaar schoon volk te strikken om de Internationale Arbeidsconferentie glans te geven. Dit jaar slaagden ze er in de presidente van Finland, Tarja Halonen, naar Genève te halen, voor een toespraak op de openingszitting. Zij is hier graag gezien. Zoveel politici zijn er immers niet die nog echt investeren in de internationale zaak , zeker als je de politici buiten beschouwing laat die louter investeren in de internationale zaak met het oog op de nationale belangen of de binnenlandse kiescijfers. Halonen is hier vooral al gekend als voorzitter, samen met Benjamin Mkapa, de president van Tanzania, van de baanbrekende Wereldcommissie over de sociale dimensie van de globalisering. En is vandaag actief als voorzitter, samen met Jacob Zuma, president van Zuid-Afrika, van het High Level Panel on Global Sustainibility (mondiale duurzaamheid) van de Verenigde Naties. Spijtig dat haar toespraak wat bezieling en bevlogenheid miste.
Veel verder dan de normale routine van bemoedigende woorden, vermengd met de typisch Scandinavische accenten inzake gender, non-discriminatie en milieu, bracht ze het niet. We hebben hier nog Mandela, Clinton en Sarkozy gehad. Dat was andere koek. En wie dacht dat we een paar beschouwingen zouden krijgen over de intocht van de ware Finnen bij de laatste nationale verkiezingen, en wat dat aan uitdagingen oplevert voor het open, internationale beleid van Finland, bleef ook op zijn honger.
Al beklijfde wel het laatste deel van Halonens speech. Waarin ze er nog eens aan herinnerde dat hoge competitiviteit perfect kan samengaan met een hoog beschermingsniveau. Zie mijn land, zei ze, en kijk naar de andere Skandinavische landen, zei ze. Maar ook dat landen daarvoor ook niet moeten wachten op internationale afspraken of initiatieven. “The work towards a fairer globalization begins at home”. Een rechtvaardige globalisering begint bij wat je thuis doet. Je hebt geen internationaal mandaat nodig om als nationale regering en nationale sociale partners te doen wat je moet doen. “If we fail to act home, we cannot expect progress at the international level”. Als we op het thuisfront stilzitten, hoe wil je dan dat we internationaal vooruitgang kunnen boeken? Secretaris-generaal Somavia van de Internationale Arbeidsorganisatie aanhoorde het graag. Het is ook een van zijn stokpaardjes. Van het ACV ook trouwens.
Chris Serroyen