“‘De absurditeit van de internetban in Iran ’
In de aanloop naar de verkiezingen is de greep van de overheid op het internet nog versterkt. Een hele hoop websites die gevaarlijk geacht worden zijn geblokkeerd. Toch lijkt zowat iedereen, inclusief het regime, die filter te omzeilen. De regering heeft echter ook een bijkomende tactiek: het tergend traag maken van de internetverbinding.
Onder de talloze geblokkeerde websites zijn ook alle mogelijke sociale media websites, zoals Facebook, Twitter, Reddit, Flickr, Youtube, Tumblr, maar ook veel smartphone applicaties zoals WhatsApp etc. Die speelden een instrumentele rol voor de betogers van de Groene Beweging in 2009 om zich te organiseren, en snel foto’s en video’s te kunnen verspreiden van de repressie. Ondanks het huidige verbod hebben de meeste presidentskandidaten een officiële Twitter account. De campagneteams van presidentskandidaten Rouhani en Jalili (de hardliner die recent nog opriep tot strengere censuur op het internet) zijn in de stijl van Obama zeer actief bezig met het mobiliseren van kiezers via sociale media. Geregeld tweeten ze zelfs in het Engels. Op z’n zachts gezegd toch merkwaardig te noemen als dit officieel verboden is door het regime.
Filters omzeilen
Dit is eigenlijk een impliciete erkenning van wat iedereen in Iran weet dat iedereen doet: de internetfilters omzeilen. Er is een wijdverspreid netwerk van internetactivisten dat Iraniërs helpt de filters te omzeilen. De enige in Iran die er tot nu toe nog niet in geslaagd lijkt te zijn verboden websites te bezoeken is uw dierbare correspondent. Het is sowieso wel een stuk moeilijker geworden rond deze periode. De Iraanse internetwaakhond is naar aanleiding van de verkiezingen bezig geweest met de afsluiten van de meest gekende toegangswegen. Ze passen ook een andere tactiek toe: ze vertragen de snelheid van het internet, tot het zo frustrerend traag wordt dat je het surfen helemaal opgeeft. Zeker op cruciale momenten zoals tijdens de verkiezingsdebatten op televisie loopt alles plots opvallend trager.
Ook de selectie van sites die men kiest om te blokkeren en welke niet is enigszins vreemd te noemen. De BBC en Wall Street Journal zijn geblokkeerd. Wel toegankelijk: The Guardian, New York Times en Washington Post. Of neem nu Belgische websites. De websites van De Morgen en De Standaard zijn geblokkeerd, die van MO* Magazine en De Tijd niet. Bij mijn weten staat MO* Magazine niet vriendelijker tegenover het Iraans regime dan De Morgen. De website van het Amerikaanse politiek-satirische programma The Daily Show met komiek Jon Stewart (behoorlijk populair in Iran overigens) is ook geen probleem. Stewart maakt geregeld het Iraanse regime belachelijk en heeft al veel gekende Iraanse dissidenten uitgenodigd op z’n show. Veel logica moeten we er blijkbaar niet achter zoeken.
Te traag
Gisteren was ik in Masshad op zoek naar bustickets om door te reizen naar Kerman. Een stuk of 3 reiskantoren die we aandeden konden geen tickets voor ons boeken want de internetverbinding was weer veel te traag en met als gevolg dat het reserveringssysteem plat lag. De Iraniërs vervloeken intussen hun regering. Op mijn vraag of ze beterschap verwachten met een andere president schudden ze van nee. Het is bekend dat de internetwaakhond vooral gecontroleerd wordt door leden uit de entourage van Khamenei. Dat verklaart waarom tegenwoordig ook veel websites van supporters van Ahmadinejad niet meer toegankelijk zijn.
Ondertussen ondervindt uw correspondent ook zeer veel moeite om zijn bijdragen nog doorgestuurd te krijgen. Inloggen op Gmail-account lukt niet meer, Hotmail nog net wel. Het moet enorm frustrerend zijn de Iraniërs die hier dagdagelijks mee geconfronteerd worden.