“‘Jong Groen hekelt afwezigheid Peeters op Rio+20’
De slappe aandacht van politici (en media) voor Rio+20 weerspiegelt zich in de flauwe tekst die we nu voorgeschoteld krijgen. Zonder politiek engagement is zo’n internationale top immers een maat voor niets. Jong Groen besloot om dat in de mate van het mogelijke recht te zetten door Rio+20 naar Peeters te brengen. Peeters heeft immers duidelijk andere prioriteiten en stuurt zijn kat. Aangezien Jong Groen zich deels baseert op mijn Rio Wishlist, kan ik dit iniatiatief natuurlijk alleen maar steunen.
Hieronder het persbericht:
Rio+20: Jong Groen hekelt afwezigheid Peeters
Aangezien Minister President Peeters niet naar Rio ging, bracht Jong Groen Rio+20 naar Peeters. Een twintigtal jongeren verzamelden voor het kabinet en zorgden er voor een Braziliaans sfeertje met vlaggen, ballonnen en een niet te ontbreken Sambaband. Een delegatie werd er ontvangen door de Minister President. “De Minister President stuurt een verkeerd signaal door niet aanwezig te zijn in Rio. We willen weten waarom hij thuis blijft en wat hij denkt van onze voorstellen”, aldus Bart Dhondt, voorzitter van Jong Groen. Jong Groen legde vier concrete voorstellen op tafel. Bart Dhondt: “De jeugdraad stelde een Rio-wishlist op en wij hebben daar 4 voorstellen uitgehaald die voor Jong Groen een topprioriteit zijn. Daarnaast zijn het ook voorstellen waarvoor we niet hoeven wachten op een internationaal akkoord, of waar de Minister President initiatieven rond kan nemen.”
Jong Groen pleit voor het invoeren van een Hoge Commissaris voor de toekomstige generaties. Hier in Vlaanderen en België kan dit vertaald worden naar een ombudspersoon voor de toekomstige generaties. Bart Dhondt: “De toekomstige generaties zijn met veel meer dan wij. Een ombudsman kan hen een stem geven in het politieke debat.” De ombudsdienst zou adviezen formuleren over wetten en decreten en die toetsen aan de impact ervan op lange termijn. De Minister President reageerde dat de Vlaamse regering momenteel een andere piste onderzoekt, deze van een duurzaamheidstoets.
Jong Groen juicht elk initiatief toe die er voor kan zorgen dat duurzaamheidscriteria expliciet in overweging genomen worden in het beleid, maar is toch kritisch. Bart Dhondt: “Er moet over worden gewaakt dat dit niet zomaar een formaliteit is. Het voordeel van een ombudspersoon is dat deze onafhankelijk is en haar adviezen openbaar maakt.” In Rio ziet het er in ieder geval niet goed uit. De Hoge Commissaris werd uit de tekst gekegeld. “We hopen dat er alsnog wat beweging in de zaak kan komen. We kunnen echt geen 10 jaar meer wachten om de toekomstige generaties een stem te geven”, besluit Bart Dhondt.
De Minister President besloot dat hij door Jong Groen te ontvangen wenst te onderstrepen dat hij heel veel belang hecht aan duurzame ontwikkeling en de komende dagen van hieruit de nodige inspanning zal doen om ervoor te zorgen dat er akkoorden worden bereikt in Rio.
En hieronder de tekst van Jong Groen:
RIO+20, een gemiste afspraak met onze toekomst
Vandaag start het officiële gedeelte van de Rio+20 conferentie. 20 jaar na de Earth Summit in Rio, waar de ‘agenda 21’ werd gelanceerd, komt de internationale gemeenschap opnieuw samen om afspraken te maken hoe we in het licht van de groeiende wereldbevolking armoede kunnen terugdringen, sociale gelijkheid bevorderen en onze planeet veilig overdragen aan de toekomstige generaties.
Rio+20 is dé kans om komaf te maken met de ‘business-as-usual’ en om niet alleen een krachtig signaal te sturen, maar concrete maatregelen te nemen om armoede uit de wereld te bannen, de vervuiling en vernietiging van het leefmilieu tegen te gaan en een brug te bouwen naar de toekomst.
In Vlaanderen is het echter muisstil. Erger nog, de Minister-president, bevoegd voor duurzame ontwikkeling, stuurt zijn kat. Jong Groen vindt het niet kunnen dat de Vlaamse regering verstek geeft en de afspraak met onze toekomst zo aan zich voorbij laat gaan. De ambitie die partijgenoot Dehaene 20 jaar geleden had, is volledig zoek. Als het van Dehaene afhing, zou men bij Rio niet alleen meer denken aan carnaval, maar ook aan duurzame ontwikkeling. Toch kunnen we de top niet geruisloos laten voorbijgaan: Als Minister-president Peeters niet naar Rio+20 gaat, dan brengt Jong Groen Rio+20 naar Peeters.
We leggen de eisen van de jonge generaties op tafel. We willen weten waarom hij verstek geeft, terwijl de Waalse en Brusselse regering wel vertegenwoordigd zijn op de top. Als Minister-president van een van de welvarendste regio’s van de wereld willen we weten welke visie hij heeft op duurzame ontwikkeling en welke concrete stappen hij nog wenst te nemen als Minister-president.
Jong Groen schuift vier prioriteiten en telkens een concrete maatregel naar voor die de Vlaamse regering moet nemen:
De oprichting en benoeming van een Hoge commissaris voor toekomstige generaties van de VN. Hij moet de belangen van de toekomstige generaties promoten en beschermen. De toekomstige generaties zijn met veel meer dan wij die nu deze planeet ‘lenen’. De Hoge commissaris kan die toekomstige generaties een stem geven in het politieke debat en vermijden dat zij de lasten moeten dragen van beslissingen die vandaag genomen worden. In Vlaanderen (en België) kan dit vertaald worden naar een Ombudspersoon voor de toekomstige generaties. Deze gaat de impact van wetten en decreten op de toekomstige generaties na en formuleert hier adviezen over.
‘Beyond GDP’: op zoek naar nieuwe indicatoren om duurzame ontwikkeling te meten, zoals de Index voor Duurzame Economische Welvaart (ISEW). Welvaart wordt nu gemeten door het kijken naar de groei van het bruto binnenlands product. Die maatstaf is verre van een goede indicator om het welzijn en de levenskwaliteit te meten. Hoog tijd dus om sociale en ecologische criteria op te nemen in een realistische indicator voor duurzame ontwikkeling. Vlaanderen hoeft hiervoor niet te wachten op een internationaal akkoord, maar kan zelf op basis van alternatieve indicatoren, zoals de ISEW, beleidsdoelstellingen zetten en het parlement in staat stellen het beleid daaraan af te toetsen.
Inzetten op een groene economie levert niet alleen jobs op, maar helpt ook onze voetafdruk naar beneden. Jongerenwerkloosheid is ook hier in Vlaanderen een probleem waar vooral de grote steden mee kampen en net die steden bieden tal van mogelijkheden om nieuwe, duurzame en milieuvriendelijke technologieën te ontwikkelen en sectoren te stimuleren. Een alliantie tussen werk en leefmilieu, zoals men in Brussel heeft opgericht, kan ook in Vlaanderen voor zuurstof in nieuwe groene sectoren zorgen en jobs creëren voor jongeren.
Om de ontwikkelingslanden te overhalen om te investeren in een duurzame en groene economie, moeten de Westerse landen ‘first movers’ zijn en partnerschappen uitbouwen waarin de noodzakelijke milieuvriendelijke technologieën worden uitgewisseld. Als we willen dat armere landen investeren in schone industrie en energie, dan moeten we hen daarbij helpen. Vlaanderen kan hier het voortouw nemen en haar kennis delen met ontwikkelingslanden om ze zo te helpen overschakelen op duurzame productietechnieken. Het inzetten op een groene economie moet daarom ook gepaard gaan met ontwikkelingsdoelstellingen zoals voedselzekerheid, toegang tot zuiver water en duurzame energie voor iedereen op aarde. Een groene economie staat steeds ten dienste van armoedebestrijding zowel in ontwikkelingslanden als bij ons.
Jong Groen onderschrijft de Rio Wishlist van de Vlaamse Jeugdraad en vraagt de Minister-president deze niet alleen te ondertekenen, maar al het mogelijke te doen opdat de verschillende wensen van de jongeren opgenomen worden in de uiteindelijke tekst die, hopelijk, zal worden goedgekeurd in Rio.