“‘Waar is de sociale innovatie in de groene economie?’
Eén keer wordt het ergens in de onderhandelingstekst genoemd, in een onbeslist stuk tekst: 'sociale innovatie'. Dat strookt niet met wat mensen willen en doen. Over technologische innovatie wordt veel gesproken, maar men vergeet het onderbenutte potentieel van sociale innovatie. Waarom negeren onderhandelaars creatieve sociale oplossingen uit de crisis van ons economische model?
In Mondragon (Spanje) doorstaat het coöperatieve model de economische crisis die de rest van het land overspoeld. Autodelen en door de gemeenschap ondersteunde landbouw breiden in België sterk uit. Luis Flores Mimica van Consumers International zegt dat sociale innovatie ook in Latijns-Amerika in opkomst is. “Er is veel meer draagvlak voor sociale innovatie dan voor technologische innovatie.” Waarom komt het dan niet in de onderhandelingen voor?
“Sociale innovatie is wel bezig, maar wat ontbreekt zijn sociale indicatoren”, aldus Victoria W. Thoresen van het PERL-netwerk. Het allereerste VN-rapport dat een indicator voor geluk naar voor schuift maakt deel uit van het antwoord, maar de consensus is dat we meer alternatieve indicatoren nodig hebben. Luis maakte ook een punt dat “sociale innovatie veel verder kijkt dan de neo-liberale ideologie”.
Dat laatste doet men aan de onderhandelingstafel (nog) niet. Andere businessmodellen bestaan en zelfs grote bedrijven zijn voorstander om duurzame producten de default te maken en on-duurzame producten uit de markt te weren, zoals Robert Ter Kuille van de World Business Council for Sustainable Development en vertegenwoordiger van PepsiCo bevestigde. Dus waar wachten we op?
Sociale innovatie brengt ons naar een duurzame economie in dienst van de mensen, sterk verschillend van de economie waarin we steeds meer moeten consumeren. Gemeenschappen tonen leiderschap door hun sociale innovaties, wereldleiders kunnen daar op voortbouwen.