Racisme is de minste zorg voor Vlaanderen

De geschiedenis van racisme in Vlaanderen toont volgens columnist Bleri Lleshi duidelijk aan dat racisme niet ernstig wordt genomen. ‘Racisme wordt genormaliseerd en voor mensen met een migratieachtergrond in Vlaanderen is het dagelijkse kost.’

  • © Brecht Goris © Brecht Goris

Twee op drie dienstenchequebedrijven discrimineren op basis van afkomst. Bij poetshulpdiensten van het OCMW blijkt dat zelfs drie op vier zich hieraan schuldig maken. Verontwaardiging alom op de sociale media en bij de oppositie. Ja, zelfs bij regeringspartij Open Vld waar Bart Somers riep dat ‘de muur van discriminatie gesloopt moet worden’.

Extreemrechts in een ander sausje

Niet enkel extreemrechts is verantwoordelijk voor het toenemende racisme.

Het is opvallend dat Vlaanderen, telkens het geconfronteerd wordt met het eigen racisme, doet alsof het in shock verkeert. De goede Vlaming is geen racist, discrimineert niet en politici doen hun best.

Indien er een partij schuldig is aan racisme, dan is dat het Vlaams Belang en hun extreemrechts discours. Helaas, net zoals in de rest van Europa is ook in Vlaanderen niet enkel extreemrechts verantwoordelijk voor het toenemende racisme, maar wel de traditionele politieke partijen van links tot rechts.

Wat deze partijen hebben gedaan en nog steeds doen, is het discours van extreemrechts overnemen en met een ander sausje overgieten. Dit gebeurt uit angst om stemmen te verliezen aan extreemrechtse partijen en om een machtspositie te behouden.

Een duidelijk voorbeeld is het discours over het thema migratie. De migranten werden eerst geproblematiseerd omdat ze een andere cultuur en religie hebben, nu worden ze gecriminaliseerd. Het bleef niet bij een louter extreemrechts discours, maar het werd beleid dat in België en Europa wordt uitgevoerd door ‘linkse’ zowel als door rechtse partijen.

Bovendien is er een reproductie van racisme en een toename van discriminatie omdat deze partijen institutioneel racisme niet hebben aangepakt. Racisme wordt genormaliseerd en voor mensen met een migratieachtergrond in Vlaanderen is het dagelijkse kost.

Eén proces-verbaal

Als twee op drie dienstenchequebedrijven discrimineren, dan mag het niet verbazen dat nergens in Europa zo weinig migranten actief zijn op de arbeidsmarkt en dat nergens in de Westerse wereld de ongelijkheid binnen het onderwijs zo groot is als in België.

Dit is te wijten aan racisme en discriminatie. Deze harde cijfers tonen ook aan hoe “ernstig” racisme als probleem wordt genomen door beleidsmakers en door actoren binnen het onderwijs en op de arbeidsmarkt.

Sinds de invoering van de antidiscriminatiewet in 2007 heeft de sociale inspectie slechts één proces-verbaal opgemaakt wegens discriminatie op de arbeidsmarkt. Zo “ernstig” wordt het probleem dus genomen.

Hypocrisie

Indien Open Vld zo begaan is met racisme, hoe komt het dan dat in het regeerprogramma het woord ‘racisme’ slechts één keer voorkomt?

De politiek blijft falen in het bestrijden van racisme. Wat heeft Open Vld gedaan tegen het racisme? Vandaag roept de partij dat er praktijktests moeten komen, maar toen die op tafel lagen in 2007, was ze faliekant tegen.

Indien Open Vld zo begaan is met racisme als Somers beweert, hoe komt het dan dat in het regeerprogramma dat ze mee heeft geschreven, het woord ‘racisme’ slechts één keer voorkomt?

Dit zegt natuurlijk ook iets over de N-VA en over de CD&V, een partij die in de racismediscussie afwezig blijft. Want inderdaad, racisme is nooit een probleem geweest voor CD&V.

Het is ook hypocriet om oppositiepartijen zoals Sp.a nu opeens te horen pleiten voor praktijktests. Wat heeft Sp.a gerealiseerd in de strijd tegen racisme toen ze aan de macht was? Zelfs Groen en PVDA sukkelen met thema racisme.

Zelfregulering en eigen verantwoordelijkheid

Ook na dit recent voorbeeld zal er spijtig genoeg bitter weinig veranderen. Philippe Muyters, minister van Werk liet al weten dat er geen praktijktests zullen komen. Hij pleit voor zelfregulering. Een stap die Bart Somers ook ziet zitten want dat heeft volgens hen gewerkt voor de uitzendsector. Dat Adecco, het grootste uitzendkantoor ter wereld, onlangs voor racisme werd veroordeeld, is slechts een detail. Volgens ABVV is discriminatie in de interimsector alvast ‘nog niet uitgeroeid’.

Liesbeth Homans, bevoegd voor Gelijke Kansen, gaat nog een stap verder in het neoliberale discours. Behalve voor zelfregulering in de sector, roept ze de ‘allochtonen’ op om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen en het racismeprobleem zelf aan te pakken ‘door de kansen die de overheid hen aanreikt met beide handen te grijpen’.

Blijkbaar weet ze niet dat de overheid bijna twee miljard euro in dienstenchequebedrijven investeert. De overheid biedt dus geen kansen, maar is kansen aan deze mensen aan het ontnemen zolang er geen duidelijke maatregelen worden genomen tegen racisme. Maatregelen die er nooit zullen komen, want racisme is geen zorg voor Vlaanderen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Filosoof, politicoloog & auteur

    Bleri Lleshi is filosoof, politicoloog en documentairemaker en heeft verschillende boeken geschreven, waaronder De neoliberale strafstaat (2014), Liefde in tijden van angst (

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.