Van Dreckjuden tot transmigranten: Woorden, woorden, woorden

© Brecht Goris

Onlangs waren we in Berlijn, waar we in het Joods Museum het jaarlijkse Zomerfeest bijwoonden. Het zat er vol met, naar ik vermoed, Joodse mensen. Aan hun kleding was het alleszins niet te merken, keppeltjes waren niet te zien. Speciaal voor de kinderen was een zanger met orkest in gehuurd, die liedjes in het Jiddisch zong. Jiddisch ken ik niet maar van één liedje verstond ik toch het refrein: ‘ik ben anders’, hield de zanger zijn gehoor voor en hij voegde er aan toe: ‘jij bent anders, hij is anders, zij is anders’, enz. Wat een boodschap voor Joodse kindjes, dacht ik bij mezelf. Zou hij dit liedje ook in Gaza zingen?

Toevallig – als toeval bestaat – hadden we een paar dagen tevoren de “Gedenkstätte Deutscher Widerstand” bezocht , waar de verzetsdaden van Duitse burgers tegen het nazi-regime worden herdacht en gedocumenteerd. Een afdeling heet “Stille helden” en gaat over eenvoudige lieden, die op gevaar voor eigen leven geprobeerd hebben zoveel mogelijk Joden uit de klauwen van de nazi’s te redden.

Er hangt een foto van een rijtje Rooms-katholieke bisschoppen, die de Hitlergroet brengen en dus impliciet de holocaust goedkeuren. Maar er hangt ook een tekst in koeien van letters , geschreven door een eenvoudige priester: ‘Laat u door deze onchristelijke houding (die van de nazi’s, WZ) niet in de war brengen, maar handelt naar het strenge gebod van Jezus Christus: bemint uw naaste als uzelf’.

Wat een actuele tekst ! Hoezeer zou ik wensen dat onze staatssecretaris voor Deportatie Theo Francken, die zichzelf een diepgelovig katholiek noemt, deze tekst ter harte neemt. In plaats van degenen die, gelovig of niet, wél hun naaste beminnen, ook als die zich in het Maximiliaanpark bevindt, uit te schelden voor criminelen en ze te bedreigen met gerechtelijke vervolging.

Ook de hypocrieten die zich beroepen op onze “judeo-christelijke” waarden zouden zich diep moeten schamen.

Ook de hypocrieten die zich beroepen op onze “judeo-christelijke” waarden zouden zich diep moeten schamen. Eeuwenlang zijn in onze gewesten Joodse medeburgers gediscrimineerd, vervolgd en achtergesteld. De holocaust was een schandelijk hoogtepunt, maar afkeer voor Joden bestond ook buiten Duitsland, in heel Europa. Joden die Duitsland ontvluchtten kenden precies hetzelfde lot als de mensen uit het Midden-Oosten en Afrika vandaag.

Wie daaraan twijfelt mag ik de lectuur van Het lot van de familie Meijer aanbevelen, geschreven door de Zwitserse auteur Charles Lewinsky. Het gaat over een Joodse familie die al generaties lang in Zwitserland woont. In de jaren dertig wordt een jonge Meijer verliefd op een Joods meisje in Duitsland. Wanhopig probeert hij om haar naar Zwitserland te halen. De gesprekken die hij daarover heeft met de ambtenaren zijn haast woordelijk hetzelfde als wat we vandaag op de Europese fora horen :

‘We kunnen niet alle Joden opnemen, ze moeten zich maar tot andere landen wenden. Het zijn geen echte vluchtelingen, ze hebben in Duitsland niets te vrezen.’ De jongeman slaagt er niet in zijn geliefde te redden.

Ze had zich misschien kunnen inschepen aan boord van de St. Louis, een passagiersschip dat in 1939 uit Hamburg vertrok. Samen met 900 andere Joodse vluchtelingen zou ze dan naar Cuba gevaren kunnen zijn. Daar wilden ze papieren krijgen om naar de VS door te reizen. “Transmigranten” dus. Maar zowel Cuba als de VS weigerden het schip tot hun havens toe te laten. Het moest onverrichterzake naar Europa terugkeren. De vluchtelingen werden uiteindelijk opgevangen in Westerbork, een kamp in Nederland. (Het stuk Schipper naast God van Jan De Hartog is op dit drama gebaseerd).

Van kampen gesproken: de Britten hadden na de oorlog interneringskampen op Cyprus, toen nog een Britse kolonie, waar Joodse vluchtelingen waren opgesloten.

En nu willen Francken en de Europese Unie hun liefde voor de vluchtende naaste dus op hun beurt uiten door het Britse voorbeeld van 1949 na te volgen. Alleen: de term “interneringskampen” mag je niet gebruiken. Je moet het over “ontschepingsplatforms” hebben. Het is één voorbeeld onder vele van de schijnheilige manier waarop gruwelijke beslissingen onder een humaan doekje worden verborgen.

Op het einde van de 19e, begin 20e eeuw joeg hongersnood, als gevolg van mislukte aardappeloogsten, tienduizenden Vlamingen naar Wallonië en Amerika. Ze werden vol bewondering “landverhuizers” genoemd. Als vandaag de dag mensen de hongersnood in hun land ontvluchten zijn het “gelukzoekers” of, iets beschaafder ,“economische migranten”.

In feite zijn onze bisschoppen geen haar beter dan hun Hitler groetende collega’s in het Duitsland van de jaren dertig.

In de beoogde interneringskampen moeten ze gescheiden worden van de “echte” vluchtelingen. Ze horen hier niet te zijn en moeten dus teruggestuurd worden naar hun land van herkomst. Net zoals de Joden van de St. Louis. Zelfs CD&V-voorzitter Beke, toch iemand die de leer van Jezus Christus geacht wordt te kennen, is het eens met deze onchristelijke manier van handelen.

Ook van kerkelijke zijde horen we niets. Ja, over de nieuwe abortuswet winden de bisschoppen zich op. Maar mensen opsluiten omdat ze op zoek zijn naar een beter leven? Dat vinden ze kennelijk best ok. Voor de zoveelste keer is voor de katholieke kerk het ongeboren leven belangrijker dan dat van geborenen. In feite zijn onze bisschoppen dus geen haar beter dan hun Hitlergroetende collega’s in het Duitsland van de jaren dertig.

Gelukkig wil het bisdom Brugge de vluchtelingen te hulp schieten. Maar tot een principiële veroordeling van het beleid is het ook daar niet gekomen.

Wat is er in hemelsnaam mis met “gelukzoekers”? Waarom zijn zij géén “landverhuizers”, die de handen uit de mouwen steken? Is het tegen hen dat onze buitengrenzen zo nodig “beschermd” – let alweer op de woordkeuze – moeten worden? Staan ze daar met wapens te zwaaien om onze normen van menslievendheid en naastenliefde stormenderhand te vernietigen?

Het meest stuitende in deze opstelling is dat het vooral oud-koloniale mogendheden zijn, die staan te roepen dat het om “illegalen” gaat, die als de wiedeweerga weer moeten verdwijnen. Ik zou aan onze staatssecretaris voor Deportatie willen vragen of de Belgen, die indertijd naar Congo trokken, zo legaal waren. Of de Engelsen, Fransen , Portugezen die samen zowat heel Afrika hebben bezet. Hadden zij een visum, verblijfsvergunning of asiel gekregen van de toenmalige Afrikaanse overheden? Met welk recht hebben Belgische militairen die overheden bestreden, afgezet (of afgemaakt) en vervangen door gelukzoekende Belgische ambtenaren? En nu Afrikanen hun oude meesters opzoeken, ongewapend en met vreedzame bedoelingen, moeten ze worden opgesloten, “gescreend” (alweer zo’n verhullende term) en teruggestuurd?

De vluchtelingen van vandaag worden , hoe men het ook draait of keert, net zo behandeld als de Joden, die indertijd bescherming zochten tegen vervolging.

Voor al wie zich tegen deze gang van zaken verzet, is de terminologie daarentegen alles behalve versluierend. Dan heeft Leider Bart het over de “open-grenzen-lobby”, over “gutmenschen” die te dom zijn om de échte inzet te begrijpen, die door hun lankmoedigheid mee verantwoordelijk zijn voor de verdrinkingsdood van duizenden “migranten” (niet: vluchtelingen, voelt u hem?). Het is platte demagogie, net zoals in de jaren dertig. De vluchtelingen van vandaag worden , hoe men het ook draait of keert, net zo behandeld als de Joden, die indertijd bescherming zochten tegen vervolging. De zanger in het Berlijnse Joods museum had gelijk: we zijn allemaal anders, maar we zijn allemaal mensen. En dat is nu precies wat de De Wevers, Salvini’s en andere Orbans niet willen horen.

Dus moet de woordenschat worden aangescherpt. Joden waren in de nazi-tijd geen mensen maar Dreck-Juden. Vandaag zijn vluchtelingen, economische of andere, evenmin mensen maar profiteurs, die onze sociale zekerheid bedreigen. Shakespeare zei het al: ‘woorden, woorden, woorden’.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2776   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2776  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.