Afrikaanse diplomaten krijgen training in Brazilië
Fabíola Ortiz
23 september 2011
Brazilië verstevigt de diplomatieke relaties met Afrika door studenten en diplomaten een training aan te bieden.
Vandaag eindigt de tweede editie van de Cursus voor Afrikaanse Diplomaten, aangeboden door het ministerie van Buitenlandse Zaken. De deelnemers komen uit Angola, Botswana, Ghana, Kenia, Namibië, Nigeria, Zuid-Afrika, Zuid-Soedan, Tanzania, Zambia en Zimbabwe.
Het doel, volgens het ministerie, is de Zuid-Zuidsamenwerking verstevigen en ervaringen delen van Afrikaanse en Braziliaanse experts.
Een ander initiatief is een beurs voor vijftien Afrikaanse studenten om te studeren aan het Rio Branco-instituut, waar Braziliaanse diplomaten worden opgeleid. De meeste studenten komen uit Portugeessprekende landen.
Inter-Afrikaanse banden
Een van de deelnemers aan de Cursus van het ministerie, die twee weken heeft geduurd, is Bernard Kaporo Legoti, medewerker van het Braziliaanse departement bij het Zuid-Afrikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Ironisch genoeg is de cursus vooral goed voor de inter-Afrikaanse banden, zegt hij. “Dit is een mogelijkheid om dichter bij elkaar te komen en te kunnen praten over zaken die onze relatie als Afrikanen kunnen verbeteren.”
Zuid-Afrika heeft nauwe banden met Brazilië via het IBSA-forum, waar ook India bij aangesloten is. Beide landen hebben elkaar veel te leren, denkt Legoti: Zuid-Afrika heeft bijvoorbeeld veel ervaring heeft met hiv/aids en Brazilië heeft succesvolle programma’s voor armoedebestrijding.
Zwarte bevolking
Brazilië heeft, op Nigeria na, de grootste zwarte bevolking ter wereld. De helft van de 192 miljoen inwoners beschouwt zichzelf bij de volkstelling als zwart of bruin. Het land heeft via 37 ambassades diplomatieke banden met elk land in Afrika. Negentien van die ambassades zijn geopend door de voormalige president Luiz Inácio Lula da Silva, die Afrika grote prioriteit gaf.
De samenwerking tussen de landen is wederkerig, zegt Nedilson Ricardo Jorge, hoofd van het Afrikadepartement bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, “afhankelijk van de noden van het betreffende land”. Dat is anders dan de “eenzijdige” aard van de hulp tussen het Noorden en het Zuiden, aldus Jorge.
“We geloven dat anderen geholpen moeten worden met integratie, en niet met militaire operaties, sancties, embargo’s of andere druk, zoals bepaalde landen denken.”
Er zijn wel obstakels, erkent Jorge, met name op het gebied van communicatie, in de zin van lucht- en zeeverbindingen. Zo gaat van de vluchten uit Afrika 70 procent naar Europa, tegen slechts 0,4 procent naar Brazilië. Als dat niet groeit, “lopen we echt tegen de grenzen aan van de expansie” van handel en uitwisseling.