Amerikaanse uitstoot methaan steeg in tien jaar met een derde
IPS
18 februari 2016
De voorbije tien jaar is een enorme piek te zien in de uitstoot van het bijzonder krachtige broeikasgas methaan, en de VS lijkt daarvoor verantwoordelijk te zijn. Dat stelt een nieuwe studie door de Universiteit van Harvard.
Methaan is tientallen keren krachtiger als broeikasgas dan het bekendere CO2, maar breekt sneller af in de atmosfeer. Volgens cijfers van de overheid stootten de VS zo’n 29 miljoen ton per jaar uit, maar de Harvardstudie op basis van satellietmetingen legt die cijfers veel hoger: van 39 miljoen ton in 2002 tot 52 miljoen ton in 2012. De VS is daardoor verantwoordelijk voor 30 tot 60 procent van de wereldwijde groei in methaanuitstoot sinds 2002, zegt de studie, die verscheen in Geophysical Research Letters.
Het Amerikaanse milieuagentschap werkt aan nieuwe regels die de uitstoot met bijna de helft moeten verminderen tegen 2025.
De auteurs doen geen uitspraken over de precieze oorzaak, maar de groeiende uitstoot bevindt zich vooral in het centrum van het land en loopt gelijk met de snelle opmars van de schaliegasindustrie. Die maakt gebruik van frakken, een proces waarbij water en chemicaliën onder grote druk in de grond gepompt worden om gas uit gesteente te winnen.
Het Amerikaanse milieuagentschap EPA wil de methaanuitstoot van de sector aan banden leggen en werkt aan nieuwe regels die de uitstoot met bijna de helft moeten verminderen tegen 2025. Het EPA verwelkomt naar eigen zeggen de studie en zal de resultaten bestuderen.
Oude putten
De voorbije jaren bleek al uit verschillende lokale studies dat bij de schaliegaswinning veel meer methaan kan vrijkomen dan doorgaans wordt aangenomen. In 2014 al vlogen wetenschappers met een meetvliegtuig boven schaliegasbronnen. Ze stelden er een veel grotere uitstoot vast dan de metingen op de grond deden vermoeden.
En eind vorig jaar nog ontdekten wetenschappers van de Universiteit van Vermont dat de barsten die gevormd worden bij het splijten van rotsgesteente een verbinding kunnen vormen met verlaten olie- en gasbronnen. Als die bronnen, die vaak alomtegenwoordig zijn in de schaliegasregio’s, niet goed gedicht zijn, kan het methaan zich een weg banen naar de oppervlakte.