Banken dromen van koppeling microleningen aan migrantengeld
Ulysses de la Torre
14 juni 2006
Twee miljardenindustrieën in Latijns-Amerika, beide beheerst door mensen met lage inkomens, groeien steeds verder naar elkaar toe: microfinanciering en het geld dat migranten overmaken naar hun achtergebleven familie.
De bedragen die migranten opsturen naar hun land van herkomst groeien spectaculair. Hetzelfde geld voor microfinanciering: kleine leningen aan mensen die een eigen bedrijfje willen opzetten en die door banken in principe niet kredietwaardig genoeg geacht worden voor financiële diensten.
Commerciële banken en microfinancieringsinstituten proberen de twee ‘branches’ dichter bij elkaar te brengen, maar er zijn nog veel obstakels die de vooruitgang tegenhouden. “Een van de redenen daarvoor is dat pas sinds enkele jaren duidelijk begint te worden welk potentieel hier ligt”, zegt Juan Buchenau, uitvoerend vice-voorzitter van de Microfinance International Corporation in Washington.
“De tweede reden is het naar familie opgestuurd geld vaak voor consumptie worden gebruikt. Er blijft minder over dan het lijkt. De koppeling met microfinanciering moet nog geconsolideerd worden in de vorm van financiële producten. Dat vraagt om proefprojecten en de juiste afstemming, voordat de markt op grote schaal veroverd kan worden.”
De groei van het geld dat migranten naar familie opsturen, heeft effect op de samenleving. Een van de effecten is de toegenomen consumptie. Vooral in Mexico en El Salvador zou de groei sterk zijn, blijkt uit cijfers van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank. De grootste zorg hierover is dat er minder geld overblijft voor langetermijninvesteringen en ontwikkeling.
Een antwoord zou zijn om meer van dit geld te investeren in hypotheken en leningen of het door te sluizen naar spaarrekeningen. Een concept waar ook microfinanciering op gebaseerd is. Er bestaat echter discussie over de vraag hoe dit precies zou moeten.
Sommige ontwikkelingsdeskundigen, zoals Jennifer Isern, specialist microfinanciering van de Consultative Group to Assist the Poor, noemt de aandacht voor remittances door microfinancieringsinstellingen echter “een modeverschijnsel.”
Isabel Cruz, uitvoerend directeur van een netwerk van microfinancieringsinstellingen op het platteland in het zuiden van Mexico, rapporteert consistent meer spaargedrag en investeringen dan in de meeste Latijns-Amerikaanse landen. Ook zou volgen haar de werkgelegenheid toenemen. Maar de microfinancieringsinstellingen in het zuiden van Mexico lijken een uitzondering op de regel. Veel microfinancieringsinstellingen melden dat het moeilijk is om klanten zo ver te krijgen dat ze iets anders doen dan het geld alleen uitgeven. (JS/ADR)