Voor wie deze zomer een fietsvakantie plant in het Brugse Ommeland of gewoon op zoek is naar een overnachting in een groen, landelijk kader in de regio, is Hotel Roodhof een aanrader. Het Roodhof is een volwaardig tweesterrenhotel met streekeigen producten maar wat het hotel zo bijzonder maakt, is dat het een sociaal tewerkstellingsproject is. Vorige dinsdag, 11 juni, kreeg het Roodhof een eervolle vermelding bij de Grote Prijs voor Toekomstige Generaties om zijn bijzondere prestaties.
Het hotel beschikt over zeventien hotelkamers, vijfenveertig bedden in totaal, een restaurant met dagverse producten en een barruimte. Je kan er gezellig op hotel gaan, maar je kan er ook terecht met groepen, bedrijven of verenigingen voor werksessies of feestelijke evenementen want het Roodhof beschikt ook over feestzalen en vergaderruimtes.
Als sociaal tewerkstellingsproject maakt het hotel deel uit van de vzw Loca Labora, dat een sociale werkplaats is en beschutte werkplaats Arcotec, een cluster van sociale economie waar meer dan 550 mensen bij betrokken zijn.
Van melkerij naar hotel
Het prille begin van het Roodhof gaat terug tot 2000. De vzw Loca Labora, die een bioboerderij runt en een bijhorende ketering, ging toen in op de vraag om een nieuwe bestemming te geven aan een oude melkerij en besloot de locatie om te bouwen tot een verblijfscentrum. Algemeen directeur van Loca Labora Geert Grillet wil dat begin niet te veel verbloemen. ‘De eerste jaren waren absoluut niet makkelijk. We kregen het niet onder de knie om een verblijfcentrum te runnen. We hadden geen goed beeld van wie we als onze klanten zagen of hoe we de keuken moesten organiseren. De bedden bleven leeg. De laatste drie jaar zijn er duidelijke keuzes gemaakt en dat heeft geholpen.’ Die keuzes werden gemaakt met de mensen van de sociale werkplaats zelf, die pleitten voor een permanente opening en een constante werkstroom. Voor een echt hotel dus, dat zeven dagen op zeven en vierentwintig uur op vierentwintig geopend is.
Drempels slopen
Vandaag draait de zaak met een personeelsbezetting van een dertigtal mensen. Paul Vaernewyck, coördinator van het Roodhof, omschrijft zijn personeel als “mensen die (nog) niet meteen terecht kunnen op de klassieke arbeidsmarkt”. Allochtonen of mensen van hier, maar allemaal komen ze uit de langdurige werkloosheid. Ze dragen een geschiedenis mee en een stigma, waardoor de drempel naar de reguliere economie te hoog is. Bedoeling van het Roodhof is hen een traject te laten doorlopen om die drempel naar beneden te halen.
Van bij de aanwerving krijgt elke werknemer een trajectbegeleider die hem of haar tijdens de tewerkstelling opvolgt. Die begeleider heeft oog voor de persoonlijke situatie en het persoonlijke groeiproces in een arbeidssituatie. Daarnaast is er een jobcoach die een groeitraject opzet voor begeleiding op de werkvloer om een aantal specifieke taken voor de horeca of hotelsector aan te leren, gaande van baliebediende, over hulpkok tot kamermeisje. Mensen moeten leren op tijd komen, de kamers moeten keurig in orde zijn, de handdoeken proper gewassen. ‘Het is geen laboratorium waarin ze werken, de klanten zijn effectief aanwezig,’ zegt Grillet. ‘De keuken is een mini-kokschool,’ zegt Paul Vaernewyck. ‘We leren mensen met verse producten werken, groenten snijden, kroketten maken, zodat ze die technieken leren beheersen.’ Het team van het Roodhof heeft drie jobcoaches en vier trajectbegeleiders die deze begeleiding sturen.
Een intensief samenwerkingsverband met de Brugse hotelsector, waar mensen stages kunne lopen, stimuleert de doorstroming naar de reguliere hotels.
Monique Heinderson is iemand die al jaren meedraait in het Roodhof. ‘Sommige mensen die bij ons toekomen, hebben geen ruggengraat meer. Ze geloven niet meer in zichzelf. Maar als je in het Roodhof bent, krijg je weer ruggengraat, ook wie uit een heel diep dal naar omhoog moet klimmen. Je herkent jezelf weer, je wordt beter en beter en ziet dat je wel iets kan betekenen. Door te gaan werken, keert de situatie. Soms hoor je wel eens “’t zijn sukkelaars die daar werken”. Wij zijn geen sukkelaars, dat moet je niet geloven. Maar je moet een duwtje krijgen. Ikzelf kom van heel ver. Maar ik ben terug op mijn pootjes beland. Je moet courage hebben in het leven.’
Tevreden klanten
Inmiddels is het Roodhof te reserveren via booking.com. ‘De beoordeling die daar door de gasten gegeven wordt, kan je zelf niet beïnvloeden’, merkt directeur Grillet op. ‘Voor de categorie “personeel” halen we daar scores van gemiddeld 8 of meer. Ons personeel is niet gewend zo’n hoge scores te krijgen. De tevredenheid van het cliënteel is de mooiste beloning.’ Monique: ‘Kom maar eens een feestje organiseren bij ons. Je zal zien dat alles tot in de puntjes verzorgd is.’
Doorheen het jaar bestaat dat cliënteel vaak uit groepen die werksessies houden of seminaries organiseren; in het weekend zijn het toeristen die van heinde en ver komen om Brugge te bezoeken en de rand verkennen. In de zomer brengt het fietstoerisme sportieve gasten aan.
Sterren en een speciale onderscheiding
Twee jaar geleden behaalde het Roodhof de twee sterren kwalificatie. Geert Grillet: ‘Dat is fantastisch. Maar iedereen die twee sterren haalt, wil zo snel mogelijk die derde ster ook binnenhalen. Dat zou mooi zijn, maar het is niet onze eerste bekommernis. We willen vooral consolideren wat we tot nu toe hebben bereikt en bewaken dat de mensen zich goed voelen.’ Coördinator Paul Vaernewyck: ‘Het ultieme doel van het Roodhof is de maatschappelijke integratie van haar werknemers, die vaak leven met een etiket dat eerder verwijst naar wat zij niet kunnen dan wat ze wél kunnen. Als we er in slagen dat de buitenwereld voorbij dat stigma kijkt, zijn we geslaagd.’
Voor die inzet en bezieling kreeg het project een eervolle vermelding vorige dinsdag, 11 juni, bij de uitreiking van de Grote Prijs voor Toekomstige Generaties.