Israëlische weerstand tegen aanval op Iran wordt sterker
Mitchell Plitnick
24 augustus 2012
Premier Benjamin Netanyahu en defensieminister Ehud Barak staan met hun oorlogsplannen steeds meer geïsoleerd in eigen land. Steeds meer belangrijke Israëlische leiders zijn tegen een eenzijdige aanval op Iran, van legerleiders tot de president.
Dat meningen lekken, gebeurt wel vaker, maar dat ze openlijk in media-interviews worden verkondigd, is zeldzaam. Het is intussen al enige tijd bekend dat Benny Gantz, de stafchef van het leger, en Tamir Pardo, het hoofd van inlichtingendienst Mossad, tegen een aanval op Iran zijn. Daar komen steeds meer namen bij. Twee weken geleden schreef dagblad Yediot Ahoronoth dat ook het hoofd van de luchtmacht, Amir Eshel, het hoofd van de militaire inlichtingendienst, Aviv Kochavi, en de directeur van de algemene veiligheidsdiensten (Shin Bet), Yoram Cohen, een aanval onverstandig vinden.
Geïsoleerd
Maar niets haalt het bij de openbare kritiek die Netanyahu en Barak hebben gekregen van president Shimon Peres en de voormalige directeur van de militaire inlichtingendienst, generaal Uri Saguy. Het laat zien hoe geïsoleerd de beide leiders zijn. Peres sprak op tv openlijk uit dat Israël niet zonder Amerika moet opereren. Hij waarschuwde impliciet dat Netanyahu en Barak Amerika van Israël vervreemden.
Generaal Saguy betwijfelde openlijk of Netanyahu en Barak het land wel kunnen leiden in zulke gevaarlijke omstandigheden. “Saguy vertrouwt [Netanyahu] niet omdat hij hem nog geen enkele belangrijke beslissing heeft zien nemen. Hij vertrouwt Barak niet omdat hij de resultaten heeft gezien van vele belangrijke beslissingen die hij heeft gemaakt, als stafchef, als premier en als defensieminister”, aldus de verslaggever van Haaretz die de generaal interviewde.
Als zo’n gerespecteerde militair dat zegt, ondermijnt dat de geloofwaardigheid van de regering enorm. Dit soort uitlatingen bij elkaar suggereren dat er een openlijke opstand komt tegen het huidige leiderschap als dat doorgaat met de oorlogsplannen. Nog steeds is Netanyahu bezig partijleiders achter zich te krijgen.
Obama opjutten
Een van zijn doelen, denkt men, is het opjutten van Obama om ook militaire actie tegen Teheran te gaan ondernemen. Als Obama niet het idee heeft dat Israël zelf zou kunnen gaan aanvallen, verdwijnt ook de druk om mee te doen. Zijn eigen koers is consistent: sancties en diplomatieke druk, maar met de waarschuwing dat militaire actie een optie blijft. Maar als Israël aanvalt, heeft hij een probleem. Dan moet hij kiezen, en zich daarmee de woede van een deel van de Amerikanen op de hals halen: als hij niet meedoet, het deel dat Israël wil steunen, en als hij wel meedoet, het deel dat vooral bezorgd is om de benzineprijzen die dan zullen exploderen.
Nu de dreiging van Israël kleiner lijkt, kan Obama zijn rustige koers blijven volgen, en dat is voor zijn verkiezingscampagne alleen maar gunstig.