Landbouw in 2023: stabielere prijzen, meer opbrengst
29 juli 2014
De landbouw zal tegen 2023 meer opbrengen. Ook de grondstoffenprijzen zullen stabiliseren. Maar of ook het armste deel van de wereldbevolking daar mee de vruchten van plukt, is nog onzeker. Dat zegt een studie van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO).
De ‘Agricultural Outlook’ is al zijn twintigste editie toe. Het landbouwrapport onderzoekt wereldwijde trends op het vlak van prijzen, eetgewoonten en andere factoren zoals productie en vraag. Daarnaast neemt het ook de beleidsuitdagingen in de sector onder de loep.
Dit jaar “kijkt het naar de vooruitzichten voor ontwikkelingslanden vanuit de veronderstelling dat de gemiddelde weerpatronen en het huidige beleid blijven voortbestaan zonder verstoringen”, zegt Holger Matthey, econoom aan de afdeling Handel en Markten van de FAO en teamleider van de Agricultural Outlook. “Het rapport geeft een overzicht van de globale markt in de volgende tien jaar”.
Verwacht wordt dat de prijzen van gewassen stabiliseren tot op een niveau ver onder de huidige pieken, hoewel ze niet tot onder de hoge prijzen van voor 2008 zullen zakken. Vlees- en zuivelprijzen zouden in de periode 2013-14 al hun recordhoogte bereikt hebben.
Obstakels
“We zijn positief over de vooruitzichten voor de landbouw in ontwikkelingslanden, omdat zij meer middelen zullen hebben om hun productie uit te breiden terwijl hun consumptie wellicht zal blijven groeien”, zegt Matthey. “Meer dan 80 procent van de extra productie zal in ontwikkelingslanden plaatsvinden en 50 procent van zowel de bijkomende productie en consumptie in het volgende decennium zal in Azië plaatsvinden.”
Maar er zijn nog altijd veel obstakels om te verzekeren dat iedereen mee kan genieten van de stijgende productiviteit in de landbouw. “Toegang tot voedsel blijft een grote uitdaging”, zei Angel Gurría, secretaris-generaal van de OESO, bij de lancering van het rapport.
“Hogere voedselprijzen maakten het de armste mensen ter wereld al erg moeilijk. Ze moeten een groot deel van hun inkomen aan voedsel besteden. Ze deden ook al meer kwaad dan goed aan arme landbouwers, die meestal zelf kopers in plaats van leveranciers geworden zijn van voedsel.”