Dossier: 

Leren in een IQRA-school

In Antwerpen is vorig schooljaar de IQRA basisschool van start gegaan. IQRA is een project opgericht in de schoot van de lokale Marokkaanse gemeenschap, erkend door de Vlaamse Gemeenschap en heeft het doel de leerachterstand bij kinderen in het basisonderwijs aan te pakken. En hierbij willen ze de ouders nauw betrekken.

  • Bianca De Wolf Malika Ahali Bianca De Wolf

De directie van IQRA wilde niet antwoorden op onze vraag hoe het eerste schooljaar is gelopen. Ze willen als pas opstartende school de tijd krijgen om te groeien en pas na twee volledige werkjaren met een evaluatie naar buiten komen.

Diversiteit als schaamlapje

Malika Ahali (38), moeder van een dochter van zeven wil wel getuigen waarom ze voor IQRA heeft gekozen. Twee negatieve ervaringen deden haar overstag gaan.

Malika’s dochter heeft heel haar kleutertijd doorgebracht in een Antwerpse stedelijke lagere school. Ze vond het een fantastische kleuterschool met een geëngageerd team. Tot haar dochter in de derde kleuterklas besloot een hoofddoek te dragen. Ahali: “De school heeft hier heel afkeurend op gereageerd. In de school werd de hoofddoek verboden en we werden er als ouders op aangesproken.”

Draagt Malika zelf een hoofddoek: “Neen, dat doe ik niet. Maar iedereen moet daar vrij over kunnen beslissen. Ook mijn dochter van toen vijf jaar. Dwang kan nooit voor mij. Kinderen moeten kunnen experimenteren. Ook met kledij. Mijn dochter is meerdere keren met een lange rood-wit-bolletjes-flamenco-jurk naar school gegaan. Daar heeft de school heel open op gereageerd: niet hevig of afkeurend, eerder als een fase die wel zou overwaaien. Maar achter haar hoofddoek werd er een religieuze, zelfs fundamentalistische reden gezocht. Terwijl het voor haar eenzelfde soort experiment was. Nu is het voor mijn dochter wel een issue geworden.”

Omwille van organisatorische redenen, kiezen ze op een bepaald moment terug voor segregatie. Daar kan ik echt niet mee leven.

De tweede negatieve ervaring kwam er in het eerste leerjaar. Haar dochter werd ingedeeld in een klas met enkel kinderen die islamitische godsdienst volgen. De kinderen die zedenleer of katholieke godsdienst volgen werden in een andere klas ingedeeld. Dit omwille van organisatorische redenen, volgens de directie. Malika: “Ik had net voor deze school gekozen omdat ze – in theorie alvast – inzet op de diversiteit van onze samenleving en de meerwaarde ervan promoot. Maar omwille van organisatorische redenen, kiezen ze op een bepaald moment terug voor segregatie. Daar kan ik echt niet mee leven.”

Ahali ging gesprekken aan met de directie en de algemeen directeur van het stedelijk basisonderwijs. Deze laatste zei niets te kunnen ondernemen omdat “elke directeur nu eenmaal baas is in zijn eigen school”.

Ahali: “Ik voelde me toen een tweederangsburger. Moeders met hoofddoeken mogen komen helpen in de school. Maar als een kind een hoofddoek wil dragen omwille van voorbeelden uit die gemeenschap, dan is het plots een probleem. De ouders hebben in verband met de klasindeling over zich heen laten lopen. Aan de schoolpoort is er veel over gediscussieerd,  maar de angst om de directie of de inrichtende macht ermee te confronteren was groot.  En de ouderraad heeft de discussies stilletjes aan zich laten voorbijgaan.”

Respect voor identiteit

En toen kwam ze via het Minderhedenforum op het spoor van de IQRA-school. Na talloze gesprekken met leerkrachten, directie en oprichters heeft ze heel bewust voor deze buurtschool gekozen. Ahali: “Ook al is de diversiteit van Antwerpen hier niet vertegenwoordigd,  toch voelen we ons hier goed. IQRA is immers niet exclusief Marokkaans. Het is een wijkschool. Al is de sociologische realiteit dat ze hierdoor veel leerlingen met een migratieachtergrond aantrekken.”

Kinderen kunnen zijn wie ze zijn in hun volle identiteit. Daarbij willen de opvoeders heel dicht bij de thuiscultuur staan, staat op de website te lezen. Ahali: ‘Ouders worden zeer sterk bij het schoolgebeuren betrokken. En er wordt niet neergekeken op de thuissituatie en eventuele andere normen en waarden. Zo mag mijn dochter haar hoofddoek dragen. Worden de islamitische feesten samen gevierd. En mogen de kinderen op de speelplaats hun moedertaal spreken.’ En wat blijkt: wat geen issue is, gebeurt niet. Er wordt amper Marokkaans gesproken op de speelplaats.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.