Tijgers in Indiase reservaten in voortbestaan bedreigd
Ranjit Devraj
27 februari 2005
In Sariska National Park, een van India's bekendste tijgerreservaten, is het zoeken de laatste tijd niet naar de katachtigen. Ironisch genoeg zoekt men de uitwerpselen, in de hoop dat die een indicatie geven over het aantal tijgers dat is ontsnapt aan stropers.
India heeft naar schatting meer dan 3.000 tijgers, de helft van de wereldwijde tijgerpopulatie. Natuurbeschermers zijn serieus bezorgd om het snel dalende aantal. In het 881 vierkante kilometer grote Nationale Park in de staat West Rajasthan hebben stropers de tijgerpopulatie vrijwel uitgeroeid. Een driehonderd man sterk team dat Sariksa twee weken lang uitkamde, vond elf uitwerpselen. Hiervan bleken er negen van de luipaard afkomstig.
Ik durf niet te zeggen hoe oud deze twee exemplaren zijn zegt een pessimistische Randjit Talwar. Hij is coördinator van het Wereldnatuurfonds (WNF). Normaal gesproken drogen de uitwerpselen uit en worden ze opgegeten door insecten, maar de regen in Sariska kan ze weer vochtig hebben gemaakt, zegt hij. Hij gaat liever uit van de afwezigheid van krassen op de bomen in het reservaat.
Talwar noemt de gebeurtenissen in het reservaat een ramp. Hij vreest dat ze een voorbode zijn van wat de tijgers in andere, meestal slecht georganiseerde, reservaten van India te wachten staat. Boswachters hebben bij de laatste telling in juni 2004, vijftien tijgers geteld in Sariska. Bij een eerdere telling waren er nog vijfentwintig tijgers. In het nabij gelegen Ranthambore National Park, evenals Sarinska verbonden met het Nationale Tijgerproject, zijn minstens achttien van de 47 tijgers vermist. Dat zelfs de karkassen van de tijgers niet zijn gevonden, geeft het systematische werken van de stropers aan.
Sariski en Ranthambore waren voorheen exclusieve jachtgebieden voor de koninklijke dynastieën van Rajasthan. Op dit moment zijn het belangrijke toeristische attracties voor natuurliefhebbers. Het recreatief jagen op de dieren is verleden tijd, maar er zijn nu andere minder goed controleerbare bedreigingen voor de Indiase grote katten.
Snelle bevolkingsgroei en plattelandsontwikkeling in sommige gebieden vernietigen de natuurlijke leefomgeving van de tijgers. En hoewel de handel in tijgerproducten is verboden in India, heeft de verwerking van huid, botten en andere lichaamsdelen van de dieren in Chinese medicijnen het stropersprobleem verergerd. Volgens Talwar leveren alle tijgerproducten, zelfs de uitwerpselen, hoge prijzen op vanwege de vermeende geneeskrachtige werking. Lichaamsdelen van tijgers worden via smokkelroutes van India door Nepal en Tibet naar China gebracht.
Talwar zegt dat Sariska niet langer door kan gaan voor een tijgerreservaat en dat Ranthambore hetzelfde lot zal treffen, tenzij de Rajasthaanse overheid snel maatregelen treft. Tot dusver is de beste reactie van de overheid het opzetten van een invloedrijk zeskoppig comité. Hierin zitten onder andere Belinda Wright, bestuurslid van de Wildlife Protection Society of India, de wereldberoemde tijgerdeskundige Valmik Thapar en professor V.B. Mathur van het Wildlife Institute of India.
We hopen dat er nog tijgers zijn in Sariska. We krijgen een volledig beeld na de volgende zoektocht van mei tot juni dit jaar, zegt Laxminarayan Dave, minister van Milieu van Rajasthan. Dave ontleent die hoop aan verhalen van dorpsbewoners, die de alarmerende roepen van de vogels en apen horen als er een tijger in de buurt is.
Talwar heeft een andere mening. Hij concludeert in een intern rapport dat als er tijgers overblijven, het er niet veel zullen zijn. Het vee graast in gebieden waar vroeger de tijgers zwierven. En enorme ladingen hout worden verwijderd door de dorpsbewoners, zelfs uit gebieden waar opzichters permanent aanwezig zijn, zegt het rapport.
De opzichters geven toe dat er tijgers verdwenen zijn tussen juli en december 2004. Onopmerkzaamheid van de opzichters is een van de oorzaken, aldus het rapport. Ook wordt samenspanning van lagere stafmedewerkers met de stropers niet uitgesloten.
Het WNF in India beveelt aan dat dorpen aan de rand van het Nationaal Park Sariska worden verplaatst. Dit moet zo snel mogelijk gebeuren. Gezien de weerstand daartegen in het verleden, is het waarschijnlijk te veel om te verwachten dat India deze aanbeveling opvolgt. Wright verwijt de Indiase regering laksheid in het opzetten van geschikte wetgeving.
De ontwikkelingen in India staan ook internationaal in de belangstelling. De Amerikaanse oud-president Bill Clinton en de Britse premier Tony Blair hebben tijdens officiële besprekingen met de Indiaase overheid aangegeven dat tijgerbescherming een zaak van internationaal belang is.
Gek genoeg is het Tijgerproject zelf gegroeid naar 28 reservaten verspreid door India sinds de oprichting in 1973. Het heeft momenteel een jaarlijks budget van bijna zes miljoen euro, hoewel een groot deel van het geld op gaat aan salarissen van opzichters.Volgens schattingen gemaakt door de Wildlife Protection Society of India, moet elk van de 1.576 tijgers die in deze reservaten leven, beschermd worden door minimaal drie opzichters. Minstens 3.800 euro per jaar moet volgens de organisatie uitgegeven worden aan de bescherming van elke tijger, omdat ze zo kwetsbaar zijn voor stropers.
Het is duidelijk dat het geld niet effectief wordt besteed. Het gebrek aan objectieve controle is een grote lacune. Het is algemeen bekend dat de overheden geen fondsen beschikbaar stellen, functies niet invullen en de dood van tijgers niet onderzoeken, zegt Wright. (RS/JS)