Vluchtelingen CAR overspoelen Kameroense grensstad

In februari staken ongeveer 30.000 vluchtelingen de grens over met Kameroen, aldus het VN-vluchtelingenagentschap (UNHCR). Dat is een recordaantal sinds de crisis in de Centraal-Afrikaanse Republiek vorig jaar uitbrak. In Garoua-Boulai kunnen ze amper nog in de basisnoden van zowel de vluchtelingen als de lokale inwoners voorzien.

Een van de vluchtelingen uit de CAR is Abdul Karim. Sinds hij en 32 familieleden in Garoua-Boula zijn neergestreken eind februari, delen ze een tent van 50 vierkante meter in het geïmproviseerde vluchtelingenkamp Pont-Bascule. “We zijn hier met lege handen aangekomen. We hangen volledig van het UNHCR af voor onze noden”, verklaart hij.

Karim en duizenden andere vluchtelingen wachten nu tot het VN-agentschap in Kameroen hen registreert en een plaats zoekt waar ze kunnen leven.

Dode baby

Bij het etnische geweld tussen de milities van aan Séléka gelieerde moslims en christelijke Anti-Balaka kwamen al tweeduizend mensen om het leven. Een kwart van de vier miljoen inwoners in de CAR raakte ontheemd. Naar schatting 130.000 vluchtelingen bevinden zich nu in Kameroen.

En het houdt niet op. “Meer dan honderd vrachtwagens met vluchtelingen uit de CAR kwamen hier gisteren toe. Ook vandaag zijn er al enkele trucks gearriveerd. Zo gaat het hier sinds februari”, verklaart Ngotio Koeke, een Kameroense legerofficier in Garoua-Boulai.

Vrachtwagenchauffeur Adamu Usman heeft al vreselijke taferelen gezien. “Tijdens mijn vorige rit had ik een zwangere vrouw aan boord, die onderweg plots hevige weeën kreeg. Ze verloor haar baby nog voor we Kameroen bereikten. Aan een Anti-Balaka-wegversperring moesten we stoppen. Maar ze lieten ons passeren nadat ze de vrouw en haar dode baby hadden gezien.”  

Schaarse grondstoffen

Veel van de vluchtelingen zijn inheemse Mbororo, uit het westen en noorden van de CAR. Ze zijn het mikpunt van milities omdat ze rijkdom en vee hebben. “We wisten niet eens wat Séléka was, en toch moeten we lijden. We zien er niet eens uit zoals de Tsjaadse moslims in de CAR”, getuigt Abdul, een Mbororo-vluchteling.

Terwijl de volwassenen in het kamp zich zorgen maken over de toekomst, proberen kinderen er samen met hun speelkameraadjes het beste van te maken. Maar de situatie in Garoua-Boulai is verre van idyllisch.  De burgemeester, Esther Yaffo Ndoe, zegt dat haar gemeenschap de capaciteit niet heeft om de vluchtelingen op te vangen.

“Door de crisis in de CAR is onze bevolking verdubbeld tot 80.000 inwoners. De nood aan gezondheidszorg, voedsel en onderdak is groter dan de capaciteit van het lokale bestuur en hulpagentschappen”, aldus Ndoe. “Het wordt moeilijk voor de lokale bevolking om te overleven, nu de schaarse grondstoffen met de vluchtelingen worden gedeeld.”

Ondervoeding

Ook de gezondheid van de vluchtelingen baart zorgen. Volgens Artsen Zonder Grenzen kampen velen van hen met ondervoeding, diarree, maag-darmklachten en malaria.

“Totdat de vluchtelingen in kampen zitten met toegang tot schoon water, sanitair, voedsel en onderdak, is er het risico op epidemieën zoals cholera, malaria en de mazelen”, verklaart Jon Irwin, hoofd van de Artsen Zonder Grenzen-missie in Kameroen. 

De focus ligt op kinderen die acuut ondervoed zijn. Volgens het UNHCR zijn 51 procent van de vluchtelingen uit de CAR in Kameroen kinderen onder de 11 jaar. “Ondervoede kinderen zijn kwetsbaarder voor malaria en borstinfecties, dat zien we duidelijk bij de Centraal-Afrikaanse vluchtelingen in Kameroen”, verklaart Irwin.

Erg verspreid

Een ander probleem is dat de vluchtelingen verspreid zitten over de Kameroense grens. De mobiele kliniek van Artsen Zonder Grenzen, behandelt dagelijks ongeveer 70 mensen.

“Vanuit logistiek oogpunt is het erg moeilijk voor onze teams om vluchtelingen te verzorgen die zo verspreid zitten over verschillende plaatsen. We willen zoveel mogelijk mensen gezondheidszorg bieden, en dus spenderen we veel tijd met reizen om die vluchtelingen te bereiken die ons het meeste nodig hebben”, aldus Irwin.